
شناخت ویژگی های شخصیت شما میتواند کلید انتخاب ورزش هایی باشد که نه تنها از آنها لذت میبرید، بلکه سلامت روان شما را نیز تقویت میکنند. پژوهشها نشان میدهند که برونگرایان، روانرنجورها و افراد وجدانکار به شکل متفاوتی به تمرینهای ورزشی پاسخ میدهند و طراحی برنامههای شخصیسازی شده میتواند انگیزه، لذت و کاهش استرس را تضمین کند.
به گزارش خط سلامت شناخت شخصیت خود میتواند به شما کمک کند ورزشهایی را پیدا کنید که احتمالاً بیشتر از آنها لذت میبرید. ویژگیهای شخصیتی نه تنها رفتارهای اجتماعی و سبک زندگی ما را شکل میدهند، بلکه نحوه تعامل ما با فعالیتهای فیزیکی و ورزش را نیز تعیین میکنند.
شخصیت چیست؟
ویژگیهای شخصیتی، شیوه رفتار، واکنشها و نگرش ما نسبت به محیط اطراف را توصیف میکنند. به عنوان مثال:
برونگراها از بودن در جمع و فعالیتهای هیجانانگیز لذت میبرند.
ذهنبازها کنجکاو و علاقهمند به تجربه چیزهای جدید هستند.
روانرنجورها تمایل به فکر کردن زیاد و نگرانی دارند.
وجدانکارها منظم هستند و برنامهها و اهداف خود را دنبال میکنند.
این ویژگیها، راهنمایی برای انتخاب ورزشهایی هستند که افراد احتمالاً از آنها لذت میبرند.
طراحی مطالعه و روش تحقیق
در آزمایشگاه دانشگاه کالج لندن و مؤسسه ورزش، تمرین و سلامت (ISEH)، مطالعهای با ۱۳۰ شرکتکننده انجام شد:
انجام تستهای تناسب اندام آزمایشگاهی
تکمیل پرسشنامه شخصیت پنجعامل بزرگ
تکمیل پرسشنامه استرس
اجرای برنامه تمرینی هشت هفتهای شامل سه روز دوچرخهسواری با شدتهای مختلف و یک روز تمرین قدرتی با وزن بدن
پس از هر جلسه، شرکتکنندگان میزان لذت خود را گزارش دادند و پس از هشت هفته، دوباره تستهای تناسب اندام و استرس انجام شد.
نتایج نشان داد که تمام شرکتکنندگان، فارغ از ویژگیهای شخصیتی، در قدرت و استقامت پیشرفت داشتند، اما میزان لذت از ورزش با توجه به ویژگیهای شخصیتی متفاوت بود.
وجدانکاری (Conscientiousness)
افراد با وجدانکاری بالا بیشترین ساعات فعالیت فیزیکی هفتگی را داشتند و تناسب اندام کاملتری شامل قدرت، استقامت و عضلات مرکزی داشتند. با این حال، وجدانکاری پیشبینیکننده میزان لذت از جلسات تمرینی نبود. تحقیقات نشان میدهد وجدانکارها اغلب تحت تأثیر مزایای سلامتی ورزش قرار دارند، حتی اگر از آن لذت نبرند.
برونگرایی (Extraversion)
برونگراها بیشترین لذت را از تمرینهای با شدت بالا مانند HIIT و تست VO2max بردند. آنها با حضور پژوهشگران در آزمایشگاه، انگیزه بیشتری برای تلاش پیدا کردند؛ این امر نشاندهنده اثر «تشویق اجتماعی» است که پیشتر برای ورزشکاران برونگرا اثبات شده است.
برونگرایان با نیاز بیشتر به هیجان و تحریک، به تمرینهایی که انرژی و انگیزه بیشتری میطلبد، علاقه دارند و این موضوع میتواند عملکرد و پایبندی به ورزش را تقویت کند.
روانرنجوری (Neuroticism)
افرادی با روانرنجوری بالا معمولاً بیشتر فکر میکنند و نگران هستند. این گروه از ۱۰ دقیقه کشش سود بردند و با تمرینهای با شدت بالا مشکلی نداشتند، البته در صورتی که فرصت استراحت داشته باشند.
با وجود تمایل به استقلال، این افراد تمام جلسات را انجام دادند، تناسب اندامشان بهبود یافت و استرس آنها کاهش قابل توجهی پیدا کرد. بنابراین، افراد مضطرب و روانرنجور میتوانند با آزادی و فضای شخصی مناسب، بیشترین بهره را از ورزش ببرند.
ذهنباز بودن (Openness)
شرکتکنندگانی که امتیاز بالایی در ذهنباز بودن داشتند، از جلسات با شدت بالای دوچرخهسواری لذت کمتری بردند، اما به احتمال زیاد برای مرحله دوم آزمایش به آزمایشگاه بازگشتند؛ این نشاندهنده انگیزه کنجکاوی و علاقه به مشاهده نتایج خود بود.
ورزش و کاهش استرس
مطالعه در پایان دورههای مختلف قرنطینه کرونا و روی کارکنان اضطراری (پلیس، پرستار، راننده آمبولانس) انجام شد. در سطح گروه، تغییرات استرس چشمگیر نبود، اما افرادی با روانرنجوری بالا کاهش استرس معناداری را تجربه کردند، نشاندهنده تأثیر ورزش بر سلامت روان این گروه است.
پیام مهم
ویژگیهای شخصیتی طیفی هستند و نمیتوان افراد را صرفاً در قالب یک گروه قرار داد. کلید موفقیت، آزمایش و بررسی واکنش خود پس از ورزش است:
احساس پس از ورزش را بسنجید: خسته، آرام، مضطرب یا پرانرژی؟
شدت یا نوع ورزش را تغییر دهید و اثر آن را ارزیابی کنید.
انتخاب ورزش متناسب با شخصیت میتواند انگیزه، لذت و پایبندی به ورزش را افزایش دهد.
بیایید این مطلب را از منظر سلامت روان بررسی کنیم و نکات کلیدی روانشناختی آن را برجسته کنیم:
۱. شخصیت و انگیزه ورزش
ویژگیهای شخصیتی افراد، انگیزه آنها برای ورزش را تعیین میکند. به عنوان مثال:
برونگراها از تمرینهای گروهی یا با شدت بالا لذت بیشتری میبرند و به حضور اجتماعی پاسخ مثبت میدهند. این موضوع نشان میدهد که تعاملات اجتماعی میتوانند به افزایش انگیزه و کاهش استرس کمک کنند.
روانرنجورها ممکن است از تمرینهای ساختاریافته و کوتاه لذت بیشتری ببرند و با ایجاد فضای خصوصی، احساس امنیت و کنترل بر فعالیت خود داشته باشند. این امر کاهش اضطراب و استرس را تسهیل میکند.
این یافتهها نشان میدهد که طراحی برنامههای ورزشی با در نظر گرفتن شخصیت، میتواند سلامت روانی را بهبود دهد.
۲. ورزش به عنوان کاهشدهنده استرس
مطالعه نشان داد که حتی در افرادی با سطح بالای استرس (مانند کارکنان اضطراری)، شرکت در برنامه تمرینی هشت هفتهای باعث کاهش محسوس استرس شد، به ویژه در کسانی که روانرنجوری بالایی داشتند.
این یافته تأکید میکند که ورزش میتواند به عنوان ابزاری برای مدیریت استرس و اضطراب عمل کند و سلامت روان را تقویت کند.
۳. وجدانکاری و پایبندی به سلامت
افراد وجدانکار ممکن است از لذت تمرین کمتر تأثیر بگیرند، اما پایبندی و استمرار آنها نشاندهنده توانایی خودکنترلی و مدیریت سلامت روان است. استمرار در ورزش حتی در غیاب لذت فوری، مزایای بلندمدت سلامت روانی را تضمین میکند.
۴. اهمیت انعطاف و انتخاب فردی
این مطالعه تأکید میکند که افراد با روانرنجوری یا ذهنباز نیاز دارند فضای انعطافپذیر برای انتخاب نوع و شدت ورزش داشته باشند. این انتخاب خودمختارانه به کاهش اضطراب، افزایش رضایت و تقویت حس کنترل شخصی کمک میکند.
۵. ورزش و تجربه مثبت هیجانی
ورزشهای با شدت بالا برای برونگراها آزادسازی هیجانات مثبت و افزایش انگیزه را به همراه دارد.
تمرینهای کوتاه و ساختاریافته برای روانرنجورها کاهش فشار روانی و افزایش آرامش را فراهم میکند.
به عبارت دیگر، تطبیق ورزش با شخصیت، تجربه روانی مثبت را افزایش میدهد و میتواند سلامت روانی و رضایت از زندگی را تقویت کند.
نتیجهگیری روانشناختی
شناخت شخصیت برای طراحی برنامههای ورزشی اهمیت زیادی دارد.
ورزش نه تنها سلامت جسمانی، بلکه سلامت روانی، کاهش اضطراب و مدیریت استرس را تسهیل میکند.
انعطاف، انتخاب فردی و پایبندی به ورزش کلیدهای افزایش رضایت و تجربه مثبت روانی هستند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است