هایپرلکسیا ممکن است با چالش‌هایی مانند درک مطلب یا مشکلات اجتماعی همراه باشد و در برخی موارد با شرایطی مانند اوتیسم یا اختلال نقص توجه - بیش فعالی (ADHD) مرتبط شود. کودکان مبتلا به هایپرلکسیا، بسته به نوع این ویژگی، ممکن است در حوزه‌های مختلفی مانند زبان‌آموزی یا تعاملات اجتماعی نیاز به پشتیبانی داشته باشند.
به گزارش خط سلامت این مقاله به بررسی انواع هایپرلکسیا، ارتباط آن با اوتیسم و روش‌های مفید برای حمایت از این کودکان می‌پردازد. اگر شما یا فرزندتان با این ویژگی مواجه هستید، آگاهی از این نکات می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
هایپرلکسیا چیست؟
هایپرلکسیا معمولاً به توانایی خودآموخته خواندن در سنین پایین اشاره دارد که اغلب با مشکلاتی در درک مطلب همراه است. این ویژگی به خودی خود یک تشخیص پزشکی محسوب نمی‌شود، اما اغلب به عنوان بخشی از اختلالاتی مانند اختلال طیف اوتیسم (ASD) و اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) شناخته می‌شود.
نشانه‌های اصلی هایپرلکسیا
توانایی یادگیری سریع در خواندن و نوشتن، همراه با درک ضعیف مطالب
علاقه شدید به کلمات، اعداد و الگوها
تکرار کلمات (اکولالیا)
ترجیح مطالعه به بازی یا فعالیت‌های فیزیکی
مشکلات اجتماعی و ارتباطی
چرا هایپرلکسیا رخ می‌دهد؟
هایپرلکسیا در طبقه‌بندی‌های رسمی اختلالات (DSM-5 یا ICD-11) ذکر نشده است و به‌عنوان تشخیص پزشکی مستقل شناخته نمی‌شود. با این حال، معمولاً به عنوان یکی از ویژگی‌های اختلالات عصبی رشدی در نظر گرفته می‌شود.
ارتباط هایپرلکسیا با اوتیسم
تقریباً 84 درصد از کودکان مبتلا به هایپرلکسیا به اوتیسم نیز مبتلا هستند. این کودکان اغلب در تعاملات اجتماعی، تمرکز بر علایق خاص و رفتارهای تکراری با چالش مواجه می‌شوند.
انواع هایپرلکسیا
سه نوع اصلی هایپرلکسیا وجود دارد:
نوع اول:
در این نوع، کودکان بدون هیچ‌گونه اختلال عصبی یا رشدی، توانایی‌های خواندن و زبانی فوق‌العاده‌ای را فراتر از سطح سنی خود نشان می‌دهند. این نوع معمولاً موقتی است و به دیگر جنبه‌های یادگیری کودک آسیب نمی‌زند.
نوع دوم:
این نوع مختص کودکان اوتیستیک است و اغلب تا بزرگسالی ادامه دارد. کودکان مبتلا به این نوع، علاقه شدیدی به اعداد، حروف و کتاب‌ها نشان می‌دهند و ممکن است حافظه‌ای استثنایی برای اعداد داشته باشند.
نوع سوم:
مشابه نوع دوم است اما معمولاً موقتی بوده و علائم با گذر زمان کاهش می‌یابند. این کودکان اغلب اجتماعی‌تر هستند و ممکن است مهارت‌های درک مطلب بهتری داشته باشند.
چگونه می‌توان از کودکان مبتلا به هایپرلکسیا حمایت کرد؟
تمرکز بر نقاط قوت کودک:
والدین باید بر ویژگی‌های مثبت و علایق کودک تمرکز کرده و او را برای تلاش‌هایش تحسین کنند.
گفتاردرمانی و کاردرمانی:
کودکان مبتلا به هایپرلکسیا و اوتیسم می‌توانند از خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی بهره‌مند شوند. این خدمات می‌توانند به بهبود ارتباطات کلامی و درک مطلب کمک کنند.
حمایت از سلامت روان:
کودکان مبتلا به هایپرلکسیا ممکن است در معرض افسردگی، اضطراب یا استرس باشند. مشاوره با یک روان‌درمانگر می‌تواند به آن‌ها در مدیریت این چالش‌ها کمک کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
