
تعداد اسپرم مردان در جهان کاهش نگران کنندهای یافته است. مطالعهای جامع نشان میدهد که از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸، تعداد اسپرمها به طور میانگین بیش از نصف کاهش یافته است. پژوهشگران علتهای محیطی و سبک زندگی، از جمله آلودگی، پلاستیک، رژیم غذایی نامناسب و مصرف مواد شیمیایی، را از عوامل مؤثر میدانند.
به گزارش خط سلامت ترسها از تأثیر منفی زندگی مدرن بر باروری انسان در حال افزایش است و این موضوع به یک بحث رایج در شبکههای اجتماعی تبدیل شده است.
ادعا ی کاهش ۶۲ درصدی اسپرم در جهان!
مقاله ویروسی با عنوان «تعداد اسپرمها در جهان ۶۲٪ کاهش یافته است» ادعا میکند که «تعداد اسپرمها در کمتر از پنجاه سال بین ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸ به میزان ۶۲ درصد کاهش یافته و این میتواند منجر به بحران باروری شود.»
این مطالعه یک متاآنالیز است که نتایج ۲۲۳ مطالعه مختلف را جمعآوری کرده و ۲۸۸ برآورد از نمونههای اسپرم جمعآوریشده بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸ ارائه کرده است.
پستهای بیشتر در ردیت و سایر پلتفرمها و همچنین گزارشهای رسانهای از همان مطالعه استفاده کردند و صدها هزار تعامل در شبکههای اجتماعی ایجاد شد. برخی افراد این نتایج را با پاندمی کووید-۱۹ مرتبط دانستهاند، بدون ارائه شواهد پشتیبان.
حقایق کاهش ۶۲ درصدی اسپرم در جهان
مطالعه منتشر شده نتیجه گرفت که تعداد اسپرمها در جهان (هم بهصورت غلظت اسپرم در هر میلیلیتر و هم کل تعداد اسپرم) بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸ بهطور قابلتوجهی کاهش یافته است.
این مقاله بیان میکند: با استفاده از مدل کل تعداد اسپرم (TSC) با برآورد ۳۳۵.۷ میلیون در سال ۱۹۷۳ و ۱۲۶.۶ میلیون در سال ۲۰۱۸، TSC در مردان غیر انتخابشده سالانه ۱.۴٪ کاهش یافته و در مجموع ۶۲.۳٪ کاهش داشته است.
در این متن، «غیر انتخاب شده» به مردانی اشاره دارد که در مطالعات شرکت کردند و وضعیت باروری آنها بر اساس انتخاب خاصی تعیین نشده بود، مانند مردان جوانی که برای بررسی باروری انتخاب نشده بودند.
سارا مارتینز دا سیلوا، مدرس ارشد پزشکی تولیدمثل و پژوهش ناباروری مردان گفت: یافته های آنها نشان میدهد که تعداد اسپرم ها سالانه حدود ۱.۱ درصد کاهش مییابد و در ۴۵ سال گذشته کاهش کلی ۵۱.۶٪ بوده است. نکته نگران کننده این است که نرخ کاهش از سال ۲۰۰۰ به بعد تقریباً دو برابر شده است.
او همچنین تأکید کرد که منتقدان این مطالعه ممکن است استدلال کنند روش شمارش اسپرم ها در ۴۰ سال گذشته متفاوت بوده است، اما تمام مطالعات این مقاله از همان روش شمارش اسپرم (هموسیتومتر) استفاده کردهاند.
و نویسندگان تنها دادههای منتشرشده برای مردانی با باروری شناخته شده یا غیر انتخاب شده برای باروری را در نظر گرفته اند. مردان نابارور، کسانی که دارو مصرف میکنند یا دارای بیماری هایی هستند که ممکن است بر باروری تأثیر بگذارد، سیگاری ها و غیره همگی حذف شدند. همه افراد ممکن است به داده ها اعتماد نکنند، اما نتیجه من این است که تعداد اسپرمها در حال کاهش است.
الکس فورد، اکتوکسیکولوژیست در دانشگاه پورتموث انگلستان نیز موافق است: به نظر من، شواهد غیر قابل انکاری وجود دارد که نشان میدهد تعداد اسپرم ها در حال کاهش است و شواهد فزاینده ای وجود دارد که این کاهش میتواند به دلیل قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی در مراحل اولیه رشد باشد.
عوامل محیطی و سبک زندگی
فورد هشدار داد طیف گسترده ای از مواد شیمیایی وجود دارند که میتوانند سیستم غدد درون ریز بدن را مختل کنند و مانند هورمون عمل کنند، بسیاری از این مواد در پلاستیک ها، محصولات تمیز کننده و آفت کش ها یافت میشوند.
او توضیح داد: فرض بر این است که اگر در مراحل حیاتی رشد یک انسان یا موجود زنده، سیگنالدهی غدد درون ریز مختل شود، اثرات آن میتواند در مراحل بعدی زندگی ظاهر شود.
مارتینز دا سیلوا نیز افزود: قرار گرفتن در معرض آلودگی، پلاستیک، سیگار، مواد مخدر و داروهای تجویزی و همچنین سبک زندگی مانند چاقی و رژیم غذایی ضعیف همه به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده اند، اگرچه اثرات آنها به خوبی شناخته نشده و تعریف دقیق ندارند.
شک و تردیدهای علمی
با وجود این یافته ها، برخی نگرانی ها و شک و تردیدها هنوز وجود دارد. نخست، بحثی درباره ارتباط بین تعداد اسپرم ها و باروری وجود دارد که تحقیقات دیگر، به آن شک کردهاند.
سازمان جهانی بهداشت در گزارش ۲۰۱۰ خود اعلام کرده است که اگر غلظت اسپرم حداقل ۴۰ میلیون در هر میلی لیتر باشد، داشتن تعداد بیشتر اسپرم، باروری را افزایش نمیدهد.
مطالعه اخیر نشان داد که متوسط غلظت اسپرم از ۱۰۴ میلیون به ۴۹ میلیون در هر میلی لیتر کاهش یافته است که هنوز بالای حد بحرانی است.
جرمین باک لوئیس، اپیدمیولوژیست تولید مثل گفت: ما [تعداد اسپرم ها] را پیش بینی کننده قابل توجهی نمیدانیم.
آزمایشگاه GenderSci دانشگاه هاروارد نیز استدلال کرد که مفروضات این تحلیل از نظر علمی و اخلاقی مشکلدار است. نویسندگان مطالعه اصلی ۲۰۱۷ «به سلسله مراتب نژادی و استعماری وابسته بودند و داده ها را بهصورت "اسپرم غربی" و "سایر"دستهبندی کردند.»
انتقاد مذکور تا حدی با گسترش جغرافیایی تحلیل جدید کاهش یافته است، اما بدون بررسی و بازخورد بیشتر جامعه علمی، دشوار است تعیین کرد این بهبودها چه تأثیری بر دقت نتایج داشته اند.
محدودیتهای متاآنالیز
روش متا آنالیز در بسیاری از زمینه ها مورد بررسی قرار گرفته است. متا آنالیز نوعی تحلیل آماری است که نتایج چندین مطالعه علمی را با هم ترکیب و مقایسه میکند.
این روش ممکن است یک مرور کمی و جامع بر حجم زیادی از داده های پیچیده ارائه دهد، اما معایب خود را نیز دارد به عنوان مثال، عدم شناسایی اکثریت مطالعات موجود میتواند به نتایج نادرست منجر شود.
اگرچه این مسئله به خودی خود نتایج این مطالعه خاص را نقض نمیکند، اما یکی از موارد احتیاطی است که باید مدنظر قرار گیرد.
اشتباهات مرتبط با کووید-۱۹
پستهای شبکههای اجتماعی که نتایج این مطالعه را با کووید-۱۹ مرتبط میدانند، نادرست هستند، زیرا داده های نمونه ها بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۹ جمع آوری شدهاند و پیش از پاندمی است.
نتیجه بررسی
مطالعه منتشر شده نشان میدهد بر اساس بیش از ۱۴ هزار نمونه اسپرم از مطالعات مختلف، تعداد کل اسپرمها بین سال های ۱۹۷۳ تا ۲۰۱۸ به طور متوسط ۱.۴٪ در سال کاهش یافته و در مجموع ۶۲.۳٪ کاهش داشته است.
همچنین، نرخ کاهش در سال های اخیر افزایش یافته است. با این حال، مشکلات روش متا آنالیز و اختلاف نظر درباره تأثیر واقعی کاهش تعداد اسپرم بر باروری، باعث میشود که این نتایج به عنوان اثبات قطعی کاهش باروری انسان یا تهدید فوری تلقی نشود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است