والدگری هلیکوپتری یا دخالت بیش از حد والدین در مسیر شغلی فرزندان، نه تنها مانع استقلال حرفه‌ای آن‌ها می‌شود، بلکه می‌تواند به اضطراب ، کاهش اعتماد به نفس و ضعف مهارت‌های مقابله‌ای منجر شود. در این مطلب با پیامدهای روانی دخالت والدین در کار فرزندان و راهکارهای حفظ استقلال آن‌ها آشنا شوید.
به گزارش خط سلامت در دنیای امروز، والدین گاهی به شکل‌های ناسالم و نامناسب در مسیر شغلی فرزندان دخالت می‌کنند. این دخالت‌ها می‌تواند از همراهی در مصاحبه‌های شغلی گرفته تا ورود مستقیم به مذاکرات حقوق و شکایت درباره فرصت‌های شغلی، متغیر باشد.
اصول پایه
نقش والدین: والدین به طور طبیعی می‌خواهند بهترین‌ها را برای فرزندانشان فراهم کنند و حمایت کنند. اما گاهی حمایت بیش از حد و دخالت مستقیم در مسیر حرفه‌ای فرزندان می‌تواند اثر معکوس داشته باشد.
آزمون والدگری مقتدر: می‌توانید برای سنجش سبک والدگری خود، آزمون والدگری مقتدر را انجام دهید.
تجربه یک مدیر استخدام
یک مدیر باتجربه هنگام بررسی یک فارغ‌التحصیل تازه وارد دانشگاه تحت تأثیر رزومه او قرار می‌گیرد. دانشگاه خوبی رفته، نمرات عالی گرفته و تجربه کاری مرتبط تابستانی دارد.
در مصاحبه اولیه تلفنی، همه چیز خوب پیش می‌رود و مدیر امیدوار است که در مصاحبه حضوری نیز تحت تأثیر قرار گیرد. اما در روز مصاحبه، جوان همراه با مادرش حاضر می‌شود!
والدگری هلیکوپتری
تحقیقات استخدام نشان می‌دهد که “یک نفر از هر پنج کارفرما، فارغ‌التحصیل اخیر را همراه با والدینش در مصاحبه دیده است.”
این پدیده که “والدگری هلیکوپتری” نامیده می‌شود، می‌تواند به شکل‌های مختلف رخ دهد:
دخالت مستقیم در مذاکرات حقوق
اعتراض شدید والدین به عدم دریافت پیشنهاد شغلی مورد انتظار
تلاش برای حل اختلافات کاری فرزند توسط والدین
استقلال و تاب‌آوری
مدیران به دنبال استخدام افرادی هستند که بتوانند مستقل عمل کنند و در محیط کار چالش‌برانگیز و تحت فشار، تاب‌آور باشند.
والدین با نیت خیرخواهانه، ممکن است به جای حمایت، استقلال فرزند را محدود کنند و تصویر فرد را به عنوان کسی که قادر به موفقیت مستقل نیست، تقویت کنند.
یک شرکت استخدام نتیجه‌گیری کرده است:
والدگری هلیکوپتری، به ویژه وقتی به محیط کاری کشیده می‌شود، بر اعتبار کاندیدا تأثیر می‌گذارد. حرفه‌ای‌ها باید مسئولیت کار و اشتباهات خود را بر عهده بگیرند. وقتی والدین دخالت می‌کنند، به نظر می‌رسد که فرزندشان قادر به موفقیت مستقل نیست.
در نهایت، مدیران هوشمند و باتجربه ترجیح می‌دهند افرادی را استخدام کنند که بتوانند روی پای خود بایستند و موفقیت مستقل خود را تضمین کنند.
از منظر سلامت روان، دخالت بیش از حد والدین در مسیر شغلی فرزندان می‌تواند پیامدهای روانی قابل توجهی برای فرزندان و حتی والدین داشته باشد:
اثرات بر فرزندان
کاهش استقلال و اعتماد به نفس: وقتی والدین دائماً وارد تصمیم‌گیری‌های حرفه‌ای فرزند می‌شوند، فرد فرصت ندارد مهارت تصمیم‌گیری مستقل و حل مسئله را تجربه کند. این می‌تواند منجر به وابستگی روانی و کاهش اعتماد به نفس شود.
افزایش اضطراب و استرس: فشار برای برآورده کردن انتظارات والدین، به ویژه در محیط‌های کاری رقابتی، باعث افزایش اضطراب، ترس از شکست و حتی وسواس عملکردی می‌شود.
کاهش تاب‌آوری و انعطاف‌پذیری: تجربه ناکامی‌ها و چالش‌های شغلی بخشی از رشد روانی و توسعه تاب‌آوری است. دخالت والدین مانع تجربه شکست و یادگیری از آن می‌شود و مهارت‌های مقابله‌ای فرد را ضعیف می‌کند.
پیامدهای بین‌فردی: فرزند ممکن است در محیط کار دچار مشکل در برقراری روابط سالم شود، چون عادت دارد دیگران را مقصر بداند یا از حمایت والدین انتظار داشته باشد.
اثرات بر والدین
اضطراب و فشار روانی: والدین هلیکوپتری معمولاً اضطراب بالایی دارند و نگرانی مداوم درباره موفقیت فرزند، خود باعث افزایش استرس و خستگی روانی می‌شود.
وابستگی و کنترلگری: احساس نیاز به کنترل مسیر فرزند می‌تواند به ایجاد روابط غیرمتوازن و وابسته بین والد و فرزند منجر شود، که هر دو طرف را در چرخه فشار و تنش گرفتار می‌کند.
راهکارهای سلامت روانی
تقویت استقلال فرزندان: والدین باید اجازه دهند فرزند تصمیمات حرفه‌ای خود را اتخاذ کند و از اشتباهاتش یاد بگیرد.
مرزگذاری سالم: ایجاد مرزهای واضح بین حمایت والدین و دخالت مستقیم، به کاهش استرس و افزایش مهارت‌های زندگی کمک می‌کند.
تقویت تاب‌آوری: تشویق فرزند به مواجهه با چالش‌ها بدون مداخله، به توسعه انعطاف‌پذیری روانی کمک می‌کند.
حمایت روانی متوازن: حمایت عاطفی و مشاوره در مواقع نیاز خوب است، اما جایگزین تجربه مستقیم فرزند نشود.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
