لمس بر بهبود خلق و خو و کاهش استرس چقدر تأثیر می‌گذارد؟

خط سلامت: لمس، زبانی فراتر از کلمات است که نقش کلیدی در بهبود سلامت روان و تقویت ارتباطات انسانی ایفا می‌کند. از تاثیر لمس در کاهش استرس و اضطراب گرفته تا نقش آن در ایجاد حس امنیت و تعلق اجتماعی، این ارتباط بی‌کلام می‌تواند زندگی روزمره و روابط عاطفی ما را به طرز چشمگیری بهبود بخشد. در این مقاله با علمی‌ترین مطالعات درباره اهمیت لمس و تاثیرات مثبت آن بر روان آشنا شوید.

?>
لمس بر بهبود خلق و خو و کاهش استرس چقدر تأثیر می‌گذارد؟

لمس ، نخستین زبان انسان‌ها و عامل مهمی در تنظیم احساسات و تقویت سلامت روان است. کمبود تماس فیزیکی می‌تواند باعث افسردگی، اضطراب و مشکلات روانی شود، در حالی که لمس محبت‌آمیز و محترمانه به ترشح هورمون اکسی‌توسین کمک می‌کند و باعث کاهش استرس و بهبود خلق و خو می‌شود. این مقاله به بررسی علمی نقش لمس در سلامت روان و روابط انسانی می‌پردازد.

اهمیت لمس در سلامت روان و روابط عاطفی

به گزارش خط سلامت لمس نه تنها به عنوان ابزاری برای انتقال احساسات، بلکه به عنوان عاملی مهم در کاهش استرس، تنظیم سیستم عصبی و بهبود خلق و خو شناخته می‌شود. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که کمبود تماس فیزیکی و لمس مناسب می‌تواند منجر به مشکلات عاطفی، اضطراب، افسردگی و اختلالات روانی دیگر شود. بالعکس، لمس محترمانه و آگاهانه باعث افزایش ترشح هورمون اکسی‌توسین می‌شود که هورمونی حیاتی برای ایجاد پیوند و حس امنیت روانی است.

نقش لمس در مراحل مختلف زندگی

لمس اولین حسی است که در جنین شکل می‌گیرد و ارتباط پوست به پوست نوزاد با والدین، به ویژه در مراقبت‌های ویژه نوزادان نارس، تاثیر بسزایی بر رشد جسمی و روانی کودک دارد. همچنین در بزرگسالان، لمس‌های ساده مانند در آغوش گرفتن، دست گرفتن و نوازش باعث ایجاد حس تعلق، امنیت و کاهش تنش‌های روانی می‌شود.

تأثیر فرهنگ، جنسیت و موقعیت بر نحوه لمس

نحوه دریافت و ارائه لمس به شدت تحت تاثیر فرهنگ، جنسیت، تربیت و موقعیت اجتماعی قرار دارد. در برخی فرهنگ‌ها لمس و ابراز محبت از طریق تماس فیزیکی رایج و پذیرفته است، اما در برخی دیگر محدودیت‌های بیشتری وجود دارد. همچنین تفاوت‌های جنسیتی و قدرت نقش مهمی در نحوه درک و پذیرش لمس دارند که در روابط بین فردی باید به آن توجه ویژه داشت.

چرا در دنیای مدرن لمس کم‌ رنگ‌ تر شده است؟

زندگی دیجیتالی و فاصله‌گذاری اجتماعی در دوران پاندمی کرونا، باعث کاهش تماس‌های فیزیکی و افزایش «گرسنگی لمس» شده است. این فاصله باعث افزایش تنهایی، اضطراب و مشکلات روانی شده است. با این حال، اکنون بیش از پیش به اهمیت احترام به مرزها، رضایت و لمس محترمانه پی برده‌ایم که این خود زمینه‌ساز ارتقاء کیفیت روابط انسانی است.

لمس؛ زبان بی‌ کلام محبت و همدلی

لمس با مهربانی و احترام، پیامی قوی از حمایت و امنیت ارسال می‌کند. این زبان مشترک بدون کلام، قلب‌ها را به هم نزدیک می‌کند و به افراد احساس تعلق و آرامش می‌دهد. در دنیایی که روز به روز فاصله‌ها بیشتر می‌شود، حفظ و بازگرداندن این زبان بی‌کلام، کلید سلامت روان، بهبود ارتباطات و افزایش کیفیت زندگی است.

پژوهش‌های روانشناسی و علوم اعصاب نشان داده‌  که تماس فیزیکی مناسب، نه تنها به تقویت پیوندهای عاطفی کمک می‌کند، بلکه تاثیرات مستقیمی بر تنظیم احساسات، کاهش اضطراب و استرس، و افزایش حس امنیت و آرامش در فرد دارد.

1. تنظیم سیستم عصبی و کاهش استرس

لمس محبت‌آمیز باعث ترشح هورمون اکسی‌توسین می‌شود که به «هورمون وابستگی» معروف است و سیستم عصبی را آرام می‌کند. این هورمون کاهش سطح کورتیزول (هورمون استرس) را به دنبال دارد و باعث بهبود خلق و خو و کاهش احساسات منفی می‌شود. در نتیجه، افراد در مواجهه با فشارهای روانی بهتر مقاومت کرده و سلامت روان قوی‌تری خواهند داشت.

2. تقویت پیوندهای عاطفی و تعلق اجتماعی

احساس تعلق و پیوند عاطفی از نیازهای اساسی روانی انسان است. لمس به شکل‌گیری و تقویت این پیوندها کمک می‌کند، به ویژه در روابط نزدیک مانند والدین و کودک، زوج‌ها و دوستان. نبود تماس فیزیکی یا لمس ناکافی می‌تواند منجر به احساس انزوا، افسردگی و اضطراب شود.

3. نقش حیاتی در رشد روانی-عاطفی کودکان

مطالعات در زمینه روانشناسی رشد تأکید می‌کنند که تماس پوست به پوست و لمس محبت‌آمیز در نوزادان، به ویژه نوزادان نارس، باعث تقویت حس امنیت، بهبود رشد شناختی و کاهش مشکلات رفتاری در آینده می‌شود. کمبود این تماس در دوران کودکی می‌تواند باعث مشکلات روانی طولانی‌مدت شود.

4. تأثیر فرهنگی و روان‌شناختی بر ادراک

لمس بر اساس فرهنگ، جنسیت و تجارب شخصی، نحوه دریافت و واکنش به لمس متفاوت است. لمس نامناسب یا غیرمنتظره می‌تواند منجر به احساس ناامنی، اضطراب و حتی ترس شود. بنابراین، در سلامت روانی، احترام به مرزهای شخصی و فرهنگی در تعاملات لمسی اهمیت بالایی دارد.

5. لمس در دنیای مدرن و چالش‌های روانی

کاهش تماس‌های فیزیکی به دلیل سبک زندگی دیجیتال و بحران‌هایی مانند پاندمی کرونا، باعث افزایش احساس تنهایی و اضطراب در بسیاری افراد شده است. این «گرسنگی لمس» می‌تواند یکی از عوامل زمینه‌ساز مشکلات روانی نوظهور باشد و تاکید بر اهمیت لمس در بهبود سلامت روانی را دوچندان می‌کند.

جمع‌بندی

لمس به عنوان یک نیاز روانی-عاطفی پایه، نقش بی‌بدیلی در سلامت روان انسان‌ها ایفا می‌کند. تقویت این نوع ارتباط، به ویژه در شرایط استرس‌زا و دنیای مدرن، می‌تواند به کاهش اضطراب، بهبود روابط اجتماعی و ارتقاء سلامت روان کمک شایانی کند. رعایت احترام به مرزهای شخصی و فرهنگی در این زمینه، کلید استفاده مثبت و مؤثر از زبان لمس است.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
ارسال نظر

اخبار پربازدید
خط سلامت
فیلم ها
  • خط سلامت: عشق و حسادت با هم مرتبط هستند زیرا یک هورمون مشترک در این دو احساس نقش دارد. عشق احساسی است که به هورمون…

گزارش ویژه
پادکست
  • 00:00
    00:00
اتاق درمان