تغییر محل زندگی و انتقال از محله‌های فقیرنشین به محیط‌های بهتر، نه تنها سلامت جسم را بهبود می‌بخشد، بلکه اثرات قابل توجهی بر سلامت روان افراد دارد. کاهش استرس های مزمن محیطی و افزایش فرصت‌های اجتماعی، نقش کلیدی در کاهش ریسک بیماری‌های مزمن مانند چاقی و دیابت ایفا می‌کند.
به گزارش خط سلامت انتقال از یک محله فقیرنشین ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را در فرد کاهش دهد، تحقیقات جدیدی نشان می‌دهد.
محققان در مطالعه‌ای که شامل هزاران زن در پنج شهر آمریکا بود، دریافتند زنانی که از یک محله فقیرنشین به محله‌ای با فقر کمتر نقل مکان کردند، کمتر در معرض چاقی و دیابت بودند نسبت به زنانی که محل زندگی خود را تغییر ندادند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که بهبود شرایط محیطی در جوامع محروم می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت مردم داشته باشد، گفت پژوهشگر این مطالعه، رابرت ویتاکر، استاد بهداشت عمومی و کودکان در دانشگاه تمپل در فیلادلفیا.
ویتاکر افزود برای مقابله با اپیدمی‌های دیابت و چاقی در آمریکا، "جامعه ممکن است نیاز داشته باشد تا سرمایه‌گذاری‌هایی برای بهبود مناطق کم‌درآمد انجام دهد."
او همچنین بیان کرد صرف تلاش برای تغییر رفتار افراد بدون تغییر محیط اطرافشان، ممکن است راهکار موثری برای مبارزه با این اپیدمی‌ها نباشد.
فقر و سلامت
ویتاکر و همکارانش ۴۴۹۸ زن فقیر و فرزندانشان را که در برنامه‌ای به نام «انتقال به فرصت» شرکت داشتند، مورد بررسی قرار دادند. این افراد در جوامعی در بالتیمور، بوستون، شیکاگو، لس‌آنجلس و نیویورک زندگی می‌کردند که در آن‌ها ۴۰ درصد یا بیشتر ساکنان زیر خط فقر بودند.
بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸، شرکت‌کنندگان در یک قرعه‌کشی شرکت کردند تا کوپنی برای مسکن دریافت کنند. بر اساس نتایج قرعه‌کشی، برخی کوپن دریافت کردند تا به محله‌ای با فقر کمتر منتقل شوند؛ جایی که کمتر از ۱۰ درصد ساکنان آن زیر خط فقر بودند.
اطلاعات برنامه «انتقال به فرصت» مشخص نکرد که چند نفر از زنان پیش از مطالعه، دچار چاقی یا دیابت بوده‌اند. پژوهشگران بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ همه شرکت‌کنندگان را از نظر چاقی و دیابت آزمایش کردند.
نتایج نشان داد که ۲۰ درصد از شرکت‌کنندگانی که هیچ کمک ویژه‌ای دریافت نکرده بودند به دیابت مبتلا بودند، در حالی که این درصد برای زنانی که کوپن انتقال دریافت کرده بودند، ۱۵ درصد بود.
همچنین، نزدیک به ۱۸ درصد از زنانی که کمک ویژه دریافت نکردند، چاقی مفرط داشتند، در حالی که این عدد برای زنانی که کوپن انتقال داشتند، ۱۴ درصد بود.
دسترسی کمتر
پژوهشگران اعلام کردند داده‌هایشان نشان نمی‌دهد چرا شیوع چاقی و دیابت در این گروه‌ها متفاوت است. ویتاکر گفت: «شرکت‌کنندگان در محله‌های فقیرنشین ممکن است دسترسی کمتری به غذای سالم و مراقبت‌های پزشکی داشته باشند، فرصت‌های کمتری برای فعالیت بدنی و همچنین سطح بالاتری از استرس و اضطراب را تجربه کنند.»
همچنین ممکن است تفاوت‌های سلامت میان گروه‌ها قبل از شروع مطالعه وجود داشته باشد. اما واقعیت اینکه گروه‌ها به صورت تصادفی انتخاب شدند، باید این تفاوت‌ها را متعادل کرده باشد، اضافه کرد ویتاکر.
این مطالعه ممکن است روندهای اخیر چاقی و دیابت در آمریکا را توضیح دهد. افزایش جداسازی طبقاتی و درآمدی که مطالعه می‌گوید در سال‌های اخیر در آمریکا افزایش یافته، «نشان می‌دهد که بخش بزرگ‌تری از جمعیت در معرض محیط‌های نامساعد محله‌ای قرار دارند.»
محققان گفتند شناخت بیشتر درباره جنبه‌هایی از محله که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را افزایش یا کاهش دهد، به مقامات بهداشت عمومی کمک می‌کند تا بهترین روش‌های مداخله را برای بهبود سلامت در این محله‌ها پیدا کنند.
بررسی اثر تغییر محل سکونت بر سلامت روان در ارتباط با کاهش خطر چاقی و دیابت
انتقال از محله‌های فقیرنشین به محله‌های بهتر نه تنها می‌تواند تاثیرات فیزیکی مثبتی مانند کاهش خطر چاقی و دیابت داشته باشد، بلکه اثرات قابل توجهی بر سلامت روان نیز دارد. محله‌های فقیرنشین معمولاً با عوامل استرس‌زا، مانند خشونت، بی‌ثباتی اقتصادی، دسترسی محدود به منابع و امکانات رفاهی، و محیط‌های نامساعد اجتماعی همراه هستند. این عوامل می‌توانند به شکل مزمن باعث افزایش استرس، اضطراب، افسردگی و کاهش کیفیت زندگی شوند.
وقتی فرد به محیطی با شرایط بهتر منتقل می‌شود، استرس‌های محیطی کاهش می‌یابد و فرصت‌های بیشتری برای فعالیت‌های بدنی، تعاملات اجتماعی مثبت، و دسترسی به منابع حمایتی فراهم می‌شود. این موارد می‌توانند باعث بهبود سلامت روان شوند و به نوبه خود، افراد را برای اتخاذ رفتارهای سالم‌تر (مانند تغذیه مناسب و ورزش) ترغیب کنند که خطر چاقی و دیابت را کاهش می‌دهند.
همچنین، کاهش استرس و بهبود سلامت روانی می‌تواند سیستم ایمنی و عملکرد متابولیک بدن را تقویت کند، که به پیشگیری از بیماری‌های مزمن کمک می‌کند. در مقابل، استرس مزمن و مشکلات سلامت روانی می‌توانند باعث افزایش ترشح هورمون‌هایی مثل کورتیزول شوند که به نفع تجمع چربی و مقاومت به انسولین عمل می‌کنند.
در نتیجه، این مطالعه به طور غیرمستقیم نشان می‌دهد که بهبود شرایط محیطی و کاهش فقر منطقه‌ای نه تنها از نظر جسمی، بلکه از نظر روانی نیز بسیار مهم است و می‌تواند سلامت کلی افراد را بهبود بخشد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
