به گزارش خط سلامت 8 نفر از هر 10 نفر مبتلا به اختلالات پرخوری در دوران کودکی دچار تروما و آسیب های دوران کودکی شده اند. محققان دریافتند لپتین در هیپوتالاموس جانبی افرادی که در دوران کودکی آسیب دیده اند، تأثیر کمتری دارد.
نزدیک به 3 درصد از آمریکایی ها در طول زندگی خود از اختلال پرخوری رنج می برند و از هر 10 نفر، بیش از هشت نفر در دوران کودکی از سوء استفاده، غفلت یا آسیب های دیگر جان سالم به در برده اند.
اکنون، یک دانشمند فناوری ویرجینیا شناسایی کرده است چگونه آسیب های دوران کودکی و ترومای اولیه زندگی ممکن است مغز را تغییر دهد تا خطر پرخوری در آینده را افزایش دهد.
تحقیقات انجام شده سورا شین، نشان داد چگونه مسیری در مغز که به طور معمول سیگنال‌هایی برای توقف غذا ارائه می‌دهد، ممکن است با ترومای اولیه زندگی تغییر کند.
این کشف دیدگاه جدیدی را به رفتارهایی مانند پرخوری و چاقی می افزاید.
آسیب های دوران کودکی و پرخوری
شین گفت: می‌خواستیم مکانیسمی را بدانیم که چگونه ترومای اولیه زندگی باعث ایجاد اختلالات خوردن می‌شود. آنچه ما پیدا کردیم یک مدار مغزی خاص است که در برابر استرس آسیب پذیر است و باعث اختلال در عملکرد آن می شود.
مایکل فریدلندر گفت: این یافته به مجموعه‌ای ازسؤالات بهداشتی گسترده‌تر صحبت می‌کند، یعنی اینکه چگونه مسیر سلامت زندگی بر اساس تجربیات اولیه مشخص تنظیم می‌شود.
ما به طور فزاینده ای آگاه هستیم که تجربیات اولیه و قرار گرفتن در معرض، تجربیاتی که حتی قبل از بارداری در والدین آینده رخ می دهد تا تجربیاتی که جنین در داخل رحم تجربه می کند و تجربیاتی که کودک در طول زندگی پس از زایمان تجربه می کند، می تواند تأثیر شگرفی بر روند سلامتی در طول زندگی داشته باشد.
علائم استرس می تواند بر بدن، افکار و احساسات و رفتار ما تأثیر بگذارد.
اختلال پرخوری با دوره‌های تکرارشونده غذا خوردن سریع‌تر از حد معمول تا فراتر از احساس سیری و احساس پریشانی و از دست دادن کنترل مشخص می‌شود.
برای شناسایی ارتباط بین این اختلال و ترومای اولیه زندگی، شین و تیم آزمایشگاهی او تأثیر هورمونی به نام لپتین را در مغز مطالعه کردند. مدتهاست که لپتین با سیگنال دادن به مغز که زمان توقف غذا خوردن است، اشتها و افزایش وزن را سرکوب می کند.
استرس و احساسات
علائم استرس می تواند بر بدن، افکار و احساسات و رفتار ما تأثیر بگذارد.
شین گفت: تحقیقات بسیار بیشتری برای انجام وجود دارد، اما با دانستن مولکول و گیرنده‌های خاص در مغز برای هدف قرار دادن، اکنون می‌توانیم بینش و پایه‌ای برای توسعه استراتژی‌های درمانی برای این اختلال ارائه کنیم.
مطالعه نقش تجربیات آسیب زا و اولیه زندگی در این مسیر ممکن است کمک کند تا اقدامات پیشگیری و مداخله زودهنگام را برای جلوگیری از اختلال پرخوری انجام دهیم. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
