گریه کردن ، واکنشی طبیعی و مهم برای تنظیم احساسات و کاهش استرس است که در زنان به طور میانگین بیشتر دیده می‌شود. اما آیا این تفاوت در میزان گریه زنان و مردان تنها به بیولوژی مرتبط است یا عوامل روانی و فرهنگی نقش پررنگ‌تری دارند؟ بررسی سلامت روانی نشان می‌دهد که گریه ابزاری قدرتمند برای مدیریت هیجان‌ها و جلب حمایت اجتماعی است و نه نشانه ضعف.
به گزارش خط سلامت دنیا وقتی جمله جنجالی نوبلیست تیم هانت درباره زنان در علم را شنید، به شدت واکنش نشان داد: «وقتی زنان در آزمایشگاه هستند، سه چیز اتفاق می‌افتد: تو عاشقشان می‌شوی، آنها عاشقت می‌شوند، و وقتی به آنها انتقاد می‌کنی، گریه می‌کنند.»
تحقیقات نشان می‌دهند زنان واقعاً بیشتر از مردان گریه می‌کنند اما نه به این دلیل که نمی‌توانند انتقاد را تحمل کنند، بلکه به خاطر عوامل زیستی، اجتماعی و محیطی مختلف. به طور کلی، علم حرفهای زیادی درباره تفاوت‌های جنسی در گریه دارد و اینکه چرا انسان‌ها به طور خاص اشک‌های عاطفی می‌ریزند.
علم اشک و گریه
مطالعات روانشناسی نشان داده‌اند که به طور میانگین، زنان دو تا پنج بار در ماه گریه می‌کنند، یعنی سه تا پنج برابر بیشتر از مردان، طبق تحقیقاتی که توسط روان‌شناسان ایوان نیکلیچک، لیدیا تموشوک و آد وینگرهوئتس از دانشگاه تیلبورگ هلند در کتاب «ابراز عاطفی و سلامت» گزارش شده است. این تفاوت گریه کردن در همه کشورها وجود دارد که نشان می‌دهد دلایل هورمونی دارد، هرچند در برخی کشورها تفاوت بیشتر است که به عوامل فرهنگی نیز مربوط می‌شود.
در جوامع غربی، نقش‌های مردان معمولا مستقل، کنترل‌گر و منطقی بودن است، در حالی که نقش زنان وابسته به دیگران، عاطفی و رابطه‌ای است. وقتی مردان گریه می‌کنند، بیشتر به خاطر احساسات غرور، شجاعت، وفاداری، پیروزی و شکست است.
زمانی که پژوهشگران به طور خاص گریه‌های مردانه در مردان و زنان هلندی بعد از باخت تیم هلند در نیمه‌نهایی جام جهانی ۱۹۹۸ در فرانسه را بررسی کردند، دریافتند زنان بیشتر گریه کردند. همچنین ۲۰ درصد زنان و ۸ درصد مردان اعلام کردند در مراسم المپیک گریه کرده‌اند و فقط ۱۲ درصد زنان و ۵ درصد مردان هنگام دیدن گزارش خبری درباره یک آتش‌سوزی مرگبار گریه کرده‌اند. به نسبت، زنان بیشتر در موقعیت‌هایی که گریه کردن «مردانه» تلقی می‌شود، گریه می‌کنند.
به طور کلی، مردان و زنان بر سر موضوعات مشابهی مانند مرگ عزیزان، جدایی‌های عاشقانه و دلتنگی گریه می‌کنند. زنان ممکن است بر مسائل کوچکتری مانند دعوا یا خراب شدن کامپیوتر گریه کنند، اما مردان نسبتا بیشتر در واکنش به رویدادهای مثبت گریه می‌کنند.
چرا زنان بیشتر گریه می‌کنند؟
افراد در حرفه‌های مختلف هم ممکن است دلیلی برای تفاوت در گریه کردن بین مردان و زنان باشند. زنان بیشتر در مشاغل پرستاری که موقعیت‌های عاطفی بیشتری دارد فعالیت می‌کنند، در حالی که مردان بیشتر در رشته‌های فنی که فرصت کمتری برای ابراز احساسات فراهم می‌کند، مشغولند.
مکان جغرافیایی نیز می‌تواند در تفاوت‌های گریه کردن تاثیرگذار باشد. چارلز داروین اولین کسی بود که متوجه شد گریه در فرهنگ‌های غربی، به ویژه کشور خود انگلستان، کمتر رایج است تا در فرهنگ‌های غیرغربی. مطالعات کلینیکی در اوایل دهه ۱۹۸۰ نشان دادند که مردان و زنان آمریکایی دو برابر مردان و زنان مجارستانی گریه می‌کنند.
در ۳۷ کشور جهان، زنان بیشتر از مردان گریه می‌کنند، هرچند در برخی کشورها (معمولا کشورهای آفریقایی) این تفاوت بسیار کم است. کشورهایی که آزادی بیان و منابع اجتماعی بیشتری دارند، مانند شیلی، سوئد و آمریکا، تفاوت بیشتری در گریه بین زنان و مردان دارند، در حالی که کشورهایی با رژیم‌های سرکوبگر، مانند غنا، نیجریه و نپال، اختلاف کمتری گزارش شده است.
علاوه بر این، دلایل زیستی هم در این تفاوت‌ها نقش دارند مخصوصاً سطح هورمون‌ها. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد زنان ۶۰ درصد پرولاکتین (هورمون تولید شیر) بیشتری نسبت به مردان دارند. اشک‌های عاطفی به شدت تحت تاثیر پرولاکتین هستند که می‌تواند توضیح دهد چرا زنان بیشتر گریه می‌کنند.
میزان تستوسترون هم می‌تواند گریه مردان را کاهش دهد. مردانی که تحت درمان سرطان پروستات با داروهای کاهش‌دهنده تستوسترون هستند، بیشتر گریه می‌کنند، زیرا تستوسترون به نظر می‌رسد گریه را مهار می‌کند.
چرا انسان‌ها گریه می‌کنند؟
دلایل متعددی برای گریه انسان‌ها مطرح شده، از جمله اینکه اشک‌ها مواد شیمیایی استرس‌زا را دفع می‌کنند، باعث بهبود حال فرد می‌شوند، مشکلات سلامت را در نوزادان نشان می‌دهند، یا حتی با تاری دید، دفاع فرد را کاهش داده و نشانه تسلیم شدن است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ در مجله Science نشان داد اشک‌های زنان ممکن است یک سیگنال شیمیایی داشته باشند که باعث کاهش تمایل جنسی مردان اطراف شود.
نظر هانت درباره گریه و علم
هانت بعد از واکنش منفی به اظهاراتش گفت: «خیلی مهم است که بتوانید ایده‌های مردم را نقد کنید بدون اینکه آنها را نقد کنید و اگر کسی گریه کرد، یعنی شما از رسیدن به حقیقت مطلق خودداری می‌کنید. علم درباره حقیقت است و هر چیزی که مانع این شود، به تجربه من، علم را تضعیف می‌کند.»
آیا زنان بیشتر گریه می‌کنند؟
گریه کردن واکنشی طبیعی و مهم در سلامت روانی انسان‌هاست. وقتی درباره تفاوت گریه کردن زنان و مردان صحبت می‌کنیم، باید این نکته را در نظر داشته باشیم که گریه ابزاری برای تنظیم احساسات، کاهش استرس و ابراز نیازهای عاطفی است.
۱. گریه و سلامت روانی زنان
مطالعات نشان می‌دهند زنان به‌طور متوسط بیشتر گریه می‌کنند، و این مسئله چند عامل روانی و اجتماعی دارد:
تنظیم هیجانات: زنان بیشتر تمایل دارند احساسات خود را به صورت آشکار ابراز کنند، که این می‌تواند راهی برای کاهش فشارهای روانی و بهبود حال روانی باشد.
ابراز آسیب‌پذیری: در جوامعی که زنان به ابراز احساسات تشویق می‌شوند، گریه کردن می‌تواند نشانه‌ای از توانایی رویارویی با دردهای روانی و تلاش برای جلب حمایت دیگران باشد.
فرهنگ و تربیت: نقش‌های جنسیتی سنتی ممکن است مردان را از ابراز هیجانات باز دارند که این خود باعث انباشت استرس و مشکلات روانی در آنها شود.
۲. گریه و سلامت روانی مردان
از سوی دیگر، مردان به دلیل فشارهای فرهنگی و هورمون‌ها معمولاً کمتر گریه می‌کنند:
سرکوب احساسات: فشارهای اجتماعی به مردان برای کنترل احساسات ممکن است باعث شود آنها کمتر گریه کنند ولی این سرکوب می‌تواند موجب افزایش اضطراب، افسردگی و مشکلات روانی شود.
تاثیر هورمون‌ها: تستوسترون باعث کاهش تمایل به گریه می‌شود، ولی مردانی که سطح تستوسترون‌شان پایین است (مثلاً در بیماری‌ها یا درمان‌های خاص) تمایل بیشتری به گریه دارند.
۳. اهمیت گریه برای سلامت روان
گریه کردن به عنوان یک مکانیسم سالم روانی می‌تواند فواید زیر را داشته باشد:
کاهش استرس: ترشح هورمون‌هایی که باعث کاهش استرس می‌شوند (مثل اندورفین) در زمان گریه افزایش می‌یابد.
ابراز هیجان: گریه به افراد کمک می‌کند هیجان‌های پیچیده را بهتر مدیریت کنند و در نتیجه احساس بهتری داشته باشند.
جلب حمایت اجتماعی: ابراز گریه به شکل سالم می‌تواند باعث شود دیگران حمایت عاطفی خود را ارائه دهند، که برای سلامت روان حیاتی است.
۴. نقد دیدگاه‌های منفی درباره گریه
اظهارنظرهایی مثل اظهارنظر تیم هانت (نوبلیست) که گریه زنان را ضعف تلقی می‌کند، می‌تواند آسیب روانی زیادی به زنان وارد کند و باعث ایجاد فشار و احساس ناتوانی شود. این نوع دیدگاه‌ها:
باعث ترویج کلیشه‌های جنسیتی منفی می‌شود.
مانع از ابراز سالم احساسات در محیط‌های کاری و اجتماعی می‌گردد.
می‌تواند سلامت روانی زنان را تحت تاثیر منفی قرار دهد.
جمع‌بندی
گریه یک واکنش طبیعی و مهم برای سلامت روان است. تفاوت در میزان گریه کردن زنان و مردان بیشتر به عوامل زیستی، اجتماعی و فرهنگی مربوط است تا ضعف یا ناتوانی. در واقع، پذیرفتن و احترام گذاشتن به تفاوت‌های عاطفی، به ویژه در محیط‌های حرفهای و علمی، به بهبود سلامت روان و ارتقای کیفیت زندگی همه افراد کمک می‌کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
