وقتی از دافنه آلمازان پرسیده می‌شود که چگونه احساس می‌کند که یکی از قدرتمندترین زنان مکزیک در سن خودش است، او با خنده جواب می‌دهد: "من نوعی به این موضوع افتخار می‌کنم." او می‌گوید: "این یک افتخار بزرگ است."
به گزارش خط سلامت ماه گذشته، دافنه آلمازان جوان‌ترین روانشناس جهان شد و از مؤسسه فناوری مونتری مکزیک فارغ‌التحصیل شد. در سن تنها 13 سالگی، او مشهورترین نابغه کودک در مکزیک است. و این موضوع کاملاً مشهود است: وقتی که او مشغول به تحصیل نیست، پیانو می‌نوازد و به دیگر کودکان نابغه زبان ماندارین آموزش می‌دهد، و به تازگی از سفری به دانمارک بازگشته است که در آن پروژه ماهواره شبیه‌سازی‌شده خود را ارائه کرده است.
او در این باره می‌گوید: "راستش زیاد سخت نیست. واقعاً مثل این نیست که هر روز خیلی زود بیدار بشوم و تا دیروقت بیدار بمانم. فقط سعی می‌کنم زمانم را طوری سازماندهی کنم که بتوانم تمام کارهایی را که دوست دارم انجام دهم."
دستیابی به روان‌شناسی برای فردی با این سن و سال یک دستاورد فوق‌العاده است، حتی اگر او یک نابغه باشد. به همین دلیل، مجله فوربز او را در تابستان امسال در بین 50 زن قدرتمند مکزیک قرار داد. به گفته این مجله، "قدرت" دافنه بیشتر از توانایی او در الهام بخشیدن به دیگران ناشی می‌شود.
او در این باره می‌گوید: "من از توجه خوشحال می شوم." او با لبخند کمی شرمگین ادامه می‌دهد: "این طوری می‌توانم به همه نشان دهم که تلاش کردن ارزش دارد. و می‌توانم در مورد پیش‌داوری‌هایی که درباره کودکان نابغه وجود دارد کاری انجام دهم. ما نباید به خاطر استعدادهای‌مان جوانی‌مان را فدای کتابخانه کنیم."
موفقیت دافنه او را به نماد کودکان نابغه در مکزیک تبدیل کرده است. این نقش الهام‌بخش واقعاً ممکن است ضروری باشد. بیشتر نابغه‌های کودک در مکزیک اصلاً به اندازه او خوش‌شانس نیستند.
فقط 4 درصد از نبوغ‌های زیر 18 سال مکزیک قادرند در بزرگسالی از استعدادهای خود استفاده کنند. یک مطالعه اخیر تخمین می‌زند که یک میلیون نابغه زیر سن در این کشور با 120 میلیون نفر جمعیت وجود دارد، اما فقط 4 درصد از آنها به بزرگسالی می‌رسند و می‌توانند از استعدادهای خود بهره‌برداری کنند. دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد. اکثریت قریب به اتفاق این نابغه‌ها به اشتباه تشخیص داده می‌شوند که دچار اختلالات روانی هستند. آنها هیچ نوع توجه ویژه‌ای در سیستم آموزشی ناکارآمد مکزیک دریافت نمی‌کنند و در مدارس به دلیل تمایزات خود دچار آزار و اذیت، افسردگی و عدم انگیزه برای توسعه استعدادهایشان می‌شوند.
این مطالعه، که اولین و تا کنون تنها مطالعه در این زمینه در مکزیک است، در سال 2013 توسط مرکز توجه به استعدادها (CEDAT) انجام شد. این موسسه خصوصی در مکزیکوسیتی پدیده نبوغ کودکان را مطالعه کرده و دوره‌های بعد از مدرسه را ارائه می‌دهد.
CEDAT بزرگترین موسسه از این نوع در آمریکای لاتین است. این موسسه یک نوع کسب و کار خانوادگی است: توسط آسرول آلمازان، پزشک و پدر دافنه، تأسیس شده است. دختر کوچک او سومین نسل از نابغه‌ها در این خانواده است؛ برادر بزرگترش آندرو (20 ساله) و خواهرش دلانی (17 ساله) نیز از استعدادهای بالایی برخوردارند.
آسرول آلمازان می‌گوید: "ایجاد CEDAT از نیاز شخصی شروع شد، زمانی که متوجه شدم آندرو دارای هوش در سطح نبوغ است." او ادامه می‌دهد: "وقتی او 9 ساله بود، در مدرسه با مشکل روبه‌رو می‌شد. او از بچه‌های دیگر هوش بیشتری داشت، اغلب به معلمانش اصلاح می‌کرد و از بی‌حوصلگی و آزار و اذیت رنج می‌برد."
آندرو خودش اکنون رئیس دپارتمان روان‌شناسی در CEDAT است. او در سن 12 سالگی وارد دانشگاه شد و زمانی که کوچکترین بود، در تاریخ مکزیک به عنوان جوان‌ترین فردی که وارد دانشگاه شده شناخته می‌شد (تا زمانی که خواهرش از او پیشی گرفت). او در رشته روان‌شناسی و آموزش فارغ‌التحصیل شد و اکنون در حال توسعه یک مدل آموزشی برای دانش‌آموزان بسیار با استعداد در دانشگاه ITESM مکزیکوسیتی است.
آندرو در این باره می‌گوید: "من سعی می‌کنم از این که کودکان دیگر همان تجربیات سختی که من کشیدم را نداشته باشند، جلوگیری کنم." او در ادامه می‌گوید: "مکزیکی‌ها اطلاعات زیادی در مورد نبوغ کودکان ندارند. نابغه‌ها اغلب به اشتباه با ADHD تشخیص داده می‌شوند و والدین نمی‌دانند چگونه باید با آنها برخورد کنند. بسیاری از آنها از همکلاسی‌ها و معلمان خود طرد می‌شوند."
سیستم آموزشی مکزیک در بین کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در رتبه آخر قرار دارد. و طبق مطالعه CEDAT، تقریباً هیچ منبعی برای شناسایی و راهنمایی دانش‌آموزان با استعداد بسیار بالا در این کشور وجود ندارد.
و این فقط یک مشکل برای خود کودکان نیست، بلکه برای کل کشور است. اقتصاد مکزیک سال‌هاست که عملکرد ضعیفی دارد و نیمی از جمعیت در فقر زندگی می‌کنند. نوآوری در این کشور عقب مانده است؛ به گفته OECD، تعداد ثبت اختراعات و دیگر دستاوردهای علمی و نوآورانه بسیار پایین است.
آندرو توضیح می‌دهد: "مطالعات زیادی نشان داده‌اند که یک اقتصاد با هوش‌تر، اقتصادی موفق‌تر است." او می‌افزاید: "و کشوری که نابغه‌های خود را از دست بدهد، کشوری است که از نظر اقتصادی ضرر می‌کند."
دولت فدرال مکزیک به نظر نمی‌رسد که عجله‌ای برای حل این مشکل داشته باشد. در حالی که درگیر مبارزه‌ای بی‌پایان با اتحادیه‌های رادیکال در مورد ارزیابی‌های معلمان است، در ماه اوت وزارت آموزش و پرورش بودجه چندین دانشگاه عمومی بزرگ را تقریباً 70 میلیون دلار کاهش داد. نیازی به گفتن نیست که هیچ حمایتی از موسساتی مانند CEDAT وجود ندارد، که منابع لازم برای گسترش ندارد.
دافنه اما همچنان شور و شوق جوانی خود را حفظ کرده است. با وجود اینکه به عنوان روانشناس فارغ‌التحصیل شده است، او به زودی درمان هیچ مراجعتی را انجام نمی‌دهد؛ او تصمیم گرفته است که کارشناسی ارشد در آموزش بگیرد که احتمالاً او را به یکی از معدود افرادی در جهان تبدیل خواهد کرد که در حالی که هنوز نوجوان است، مدرک کارشناسی ارشد دریافت می‌کند. او می‌گوید: "می‌دانم که سخت است که بتوانیم همه کودکان نابغه در مکزیک را شناسایی و هدایت کنیم، اما امیدوارم که در نهایت بتوانیم این کار را انجام دهیم." او ادامه می‌دهد: "من همیشه می‌خواستم به دانشگاه بروم و توانستم این کار را هم انجام دهم."
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
