پرخوابی ایدیوپاتیک چیست؟

پرخوابی ایدیوپاتیک یک اختلال عصبی نادر است که به افراد مبتلا آن‌ها را دچار خواب‌آلودگی شدید در طول روز می‌کند، حتی اگر شب‌ها خواب کافی داشته باشند.

به گزارش خط سلامت این اختلال با وجود خواب کافی در شب، فرد را در طول روز بسیار خسته و بی‌حال می‌کند و معمولاً با احساس خواب‌آلودگی شدیدی همراه است. در گذشته، این اختلال به عنوان یک بیماری نادر شناخته می‌شد، اما مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که این اختلال ممکن است به اندازه‌ای که پیش‌تر تصور می‌شد نادر نباشد و حتی شیوع بیشتری در جامعه داشته باشد.

علائم و ویژگی‌های پرخوابی ایدیوپاتیک

افراد مبتلا به پرخوابی ایدیوپاتیک معمولاً احساس خواب‌آلودگی شدیدی دارند حتی زمانی که به اندازه یا بیشتر از دیگران می‌خوابند. این اختلال می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی فرد بگذارد، زیرا این افراد به رغم داشتن خواب شبانه کافی، از خستگی و خواب‌آلودگی دائمی رنج می‌برند. این خواب‌آلودگی می‌تواند در طول روز و حتی زمانی که فرد کار ندارد یا در شرایط استراحت قرار دارد، خود را نشان دهد.

محققان برای بررسی شیوع این بیماری از دو آزمایش رایج استفاده کرده‌اند: پلی‌سومنوگرافی و آزمایش چندگانه تأخیر خواب. پلی‌سومنوگرافی روشی است که در آن فعالیت‌های مختلف بدن مانند فعالیت مغز و ضربان قلب در طول خواب اندازه‌گیری می‌شود.

آزمایش چندگانه تأخیر خواب نیز به بررسی زمان خواب رفتن فرد در طول چرت‌های روزانه می‌پردازد. این دو روش به محققان کمک کردند تا به نتایج قابل اعتمادی در مورد شناسایی پرخوابی ایدیوپاتیک برسند.

نتایج تحقیق و شواهد جدید

در این مطالعه، محققان دریافتند که از میان ۷۹۲ نفر، ۱۲ نفر (که معادل ۱.۵ درصد از مجموع شرکت‌کنندگان بود) احتمالاً به پرخوابی ایدیوپاتیک مبتلا هستند. این افراد به رغم داشتن خواب شبانه مناسب، احساس خواب‌آلودگی شدیدتری در طول روز تجربه می‌کردند. جالب است که این افراد به طور متوسط سریعتر از دیگران به خواب می‌رفتند و در مقایسه با دیگر افراد، نمره بالاتری در نظرسنجی خواب‌آلودگی که از آن‌ها گرفته شد، کسب می‌کردند. این نظرسنجی شامل سؤالاتی بود که به شناسایی احتمال به خواب رفتن فرد در هنگام نشستن یا صحبت کردن پرداخته بود.

یکی از نکات جالب این مطالعه این است که محققان دریافتند افرادی که به پرخوابی ایدیوپاتیک مبتلا بودند، به طور میانگین در شب‌ها حدود ۹ دقیقه سریعتر از دیگران به خواب می‌رفتند و در طول روز نیز سریعتر از دیگران به خواب می‌رفتند. این تفاوت‌ها نشان‌دهنده شدت خواب‌آلودگی آن‌ها در طول روز است.

پرخوابی ایدیوپاتیک و اثرات بلندمدت آن

در این مطالعه، محققان متوجه شدند که بسیاری از افرادی که به پرخوابی ایدیوپاتیک مبتلا بودند، مدت‌هاست که از خواب‌آلودگی روزانه رنج می‌برند. به طور میانگین، افرادی که مبتلا به این بیماری بودند، حدود ۱۲ سال است که علائم خواب‌آلودگی خود را تجربه می‌کنند.

با این حال، نکته جالب این است که برخی از افراد، پس از گذشت سال‌ها از این اختلال، بهبودی را تجربه کرده‌اند و علائم خواب‌آلودگی آن‌ها به تدریج کاهش یافته است. این نکته نشان می‌دهد که این اختلال می‌تواند به صورت موقت در برخی افراد بهبود یابد و نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه وجود دارد تا علت این بهبودی‌های ناگهانی شناسایی شود.

چالش‌های تشخیص و درمان پرخوابی ایدیوپاتیک

پرخوابی ایدیوپاتیک همچنان به عنوان یک بیماری نادر و کم‌شنخته در نظر گرفته می‌شود، و این ممکن است باعث شود که بسیاری از افراد مبتلا به آن، از درمان‌های مؤثر بهره‌مند نشوند. از آنجایی که آزمایش‌هایی که برای تشخیص این بیماری نیاز است، گران و زمان‌بر هستند، بسیاری از بیماران ممکن است نتوانند به درستی تشخیص داده شوند. این امر می‌تواند باعث شود که افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، از درمان‌های مناسب برای بهبود وضعیت خود بی‌بهره بمانند.

در حال حاضر، درمان‌های موجود تنها به تسکین علائم این بیماری پرداخته و درمان قطعی برای آن وجود ندارد. به عنوان مثال، داروهای محرک ممکن است به بیماران کمک کنند تا در طول روز بیدار بمانند، اما این داروها نمی‌توانند به طور کامل علت اصلی بیماری را درمان کنند.

محققان بر این باورند که تحقیقات بیشتری برای درک علت‌های این اختلال و شناسایی درمان‌های جدید که علائم آن را به طور مؤثرتری کاهش دهند، ضروری است.

نیاز به تحقیقات بیشتر و افزایش آگاهی عمومی

این مطالعه به محققان این امکان را داده است که بفهمند اختلال پرخوابی ایدیوپاتیک ممکن است شایع‌تر از آنچه تصور می‌شده، باشد. همچنین این یافته‌ها ممکن است به افزایش آگاهی عمومی در مورد این بیماری کمک کند. محققان بر این باورند که برای تأیید این نتایج و همچنین برای بررسی الگوهای خواب در جمعیت‌های وسیع‌تر، نیاز به تحقیقات بزرگ‌تری داریم.

به گفته دکتر دیوید پلانت، نویسنده همکار این مطالعه، بسیاری از افراد مبتلا به پرخوابی ایدیوپاتیک ممکن است در طول روز با مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره خود روبرو شوند، به‌ویژه وقتی که کار دارند. از آنجایی که افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در یافتن یا حفظ شغل مشکل داشته باشند، این احتمال وجود دارد که بیماری در حقیقت حتی شایع‌تر از تخمین‌های جدید باشد.

نتیجه‌گیری

در نهایت، پرخوابی ایدیوپاتیک یک اختلال خواب است که نیاز به توجه بیشتری دارد. این اختلال می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا داشته باشد و بنابراین تحقیقات بیشتر برای شناسایی علت‌های آن و ارائه درمان‌های مؤثرتر ضروری است. این مطالعه نشان می‌دهد که این بیماری ممکن است به اندازه‌ای که تصور می‌شد نادر نباشد و نیاز به افزایش آگاهی در این زمینه احساس می‌شود.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است