ولی آیا میزان خطری که افراد احساس می کنند متناسب با خطر کووید 19 است؟
چرا این قدر از ویروس کرونا می ترسیم؟
بخشی از احساسات ترس بزرگ نمایی رسانه ها به افراد وارد می شود. به عبارت دیگر می توان گفت ترکیبی از احساسات نادرست و دانش محدود در افراد ترسی عمیق و بیش از اندازه ایجاد می کند زیرا این علاوه بر سلامت خود نگرانی مان نسبت به اطرافیان، دوستان و خانواده مان نیز سرایت می کند و به این صورت چرخه ی ترس تکرار و تقویت می شود.
به لحاظ روانی تمام افراد می توانند حوادثی را که با آن رو به رو بوده اند به خاطر بسپارند و رسانه ها با انتشار اخبار و شاخ و برگ دادن آن این رویداد روانی را عمیق تر می کنند و این که فرد احساس کند که در دسترس قرار گرفتن در معرض حادثه است به او کمکی نمی کند بلکه آنها با تجربه ی بیشتر، بیشتر خواندن، بیشتر شنیدن و تفسیر های تهدید آمیز ریشه های ترس را در خود بیشتر عمیق می کنند.
احساسات درک افراد را از خطر مختل می کند.
آدام کوچ چارسکی- اپید میو لوژیست- در این مورد می گوید : ما در تشخیص نادرست اطلاعات به صورت آنلاین عملکرد بسیار بدی داریم زیرا وقت و زمان نمی گذاریم و این که نمی دانیم چگونه به درستی موضوعات را بررسی کنیم و اغلب خاطرات ترفند هایی را بازی می کنند و ما ترغیب می شویم که هر چه را بار ها و بار ها خواندیم باور کنیم و بعد از آن نیز اطلاعاتی را دنبال کنیم که اعتقادات قبلی ما را در مورد موضوعی تائید کند.
به لحاظ روانی به یاد داشته باشیم وقتی از چیزی می ترسیم می خواهیم مقصر بودن را به سوی دیگران نشانه برداریم. ولی مهم ترین اصل روانی این است که یاد بگیریم رفتار های غیر منطقی و سریع پشت احساسات شدید قرار دارد.
در تمام رویداد های ناگهانی و شوک آور که تمام اقشار جامعه را درگیر می کند، افراد رفتار های یکسانی بروز می دهند. برای مثال در زلزله ها، دیده ایم که اگر چه گروهی می توانند به خانه های خود بازگردند ولی زندگی در اردوگاه ها و چادر را ترجیح می دهند، در حالی که اگر به خانه های خود برگردند حال شان رو به بهبود خواهد گذاشت زیرا بر ترس غلبه کرده اند. برای ورود به صفحه ی اینستاگرام کلیک کنید. تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است.
