هر ساله هزاران ذره میکروپلاستیک وارد بدن ما می شوند، حتی از طریق مواد غذایی سالمی مثل برنج، چای و میوه. آیا می دانستید که با تغییر عادت های روزانه می توان میزان مواجهه خود را به طرز چشمگیری کاهش داد؟ در این مطلب بهترین روش ها برای شناسایی و کاهش میکروپلاستیک ها در رژیم غذایی شما معرفی شده اند.
به گزارش خط سلامت مصرف میکروپلاستیک ها از طریق غذاها موضوعی است که توجه زیادی به خود جلب کرده است. بر اساس برآوردها، مردم در ایالات متحده هر سال بین ۳۹٬۰۰۰ تا ۵۲٬۰۰۰ ذره میکروپلاستیک مصرف می کنند. این ذرات می توانند از ظروف آشپزخانه، بسته بندی های بیرون بر یا حتی خود غذا وارد بدن شوند. با این حال، برخی مواد غذایی بیش از دیگران احتمال دارند حاوی میکروپلاستیک باشند.
میزان مصرف میکروپلاستیک
هیچ سطح «ایمن» یا «غیرایمن» رسمی برای مصرف میکروپلاستیک تعیین نشده است، اما منطقی است که تلاش کنیم مواجهه خود را به حداقل برسانیم. میکروپلاستیک ها می توانند از طریق آلوده شدن محل رشد، پرورش یا فرآوری غذا وارد شوند. استفاده از پوشش پلاستیکی بذر، پلاستیک در کشاورزی و آبیاری با آب آلوده، تنها بخشی از روش هایی هستند که باعث ورود میکروپلاستیک به غذا می شوند. همچنین بسته بندی پلاستیکی، ظروف و وسایل آشپزخانه پلاستیکی منابع دیگری برای ورود میکروپلاستیک ها هستند.
غذاهای حاوی میکروپلاستیک
۱. غذاهای دریایی
پلاستیک های یک بار مصرف وارد اقیانوس ها می شوند و از طریق پلانکتون ها وارد ماهی ها و صدف ها می شوند. مطالعه ای در دانشگاه ایالتی پورتلند نشان داد که در ۱۸۰ نمونه از ۱۸۲ نمونه غذاهای دریایی انواع میکروپلاستیک ها یافت شد. میکروفیبرها رایج ترین نوع هستند.
راه کاهش: مصرف صدف ها و ماهی های کف زی و فیلترخور (مثل صدف، میگو، هالیبوت، کاد) را کاهش دهید و از بسته بندی های پایدار و بدون پلاستیک استفاده کنید.
۲. کیسه های چای
کیسه های چای پلی پروپیلنی و حتی بعضی کیسه های کاغذی می توانند ذرات پلاستیک آزاد کنند، به خصوص وقتی با آب داغ تماس پیدا می کنند.
راه کاهش: به جای کیسه های چای، از چای برگ خارجی و دیفیوزر استیل ضدزنگ استفاده کنید.
۳. برنج
مطالعه ای در دانشگاه کوئینزلند نشان داد هر نیم فنجان برنج حاوی ۳ تا ۴ میلی گرم پلاستیک است و بسته های برنج فوری این مقدار تا ۱۳ میلی گرم افزایش می یابد.
راه کاهش: برنج را با آب فیلتر شده شسته تا میزان پلاستیک ۲۰ تا ۴۰ درصد کاهش یابد.
۴. نمک و شکر
مطالعه ای نشان داد ۹۰٪ از ۳۹ برند نمک جهانی حاوی میکروپلاستیک هستند. شکر نیز ممکن است آلوده باشد.
راه کاهش: برای کاهش مواجهه، نمک و شکر را از بسته بندی شیشه ای یا مقوایی خریداری کنید.
۵. آب بطری
آب بطری یکی از منابع اصلی میکرو و نانوپلاستیک است. مطالعه ای نشان داد هر لیتر آب بطری حاوی حدود ۲۴۰٬۰۰۰ ذره پلاستیک است.
راه کاهش: از بطری های استیل یا شیشه ای برای مصرف آب استفاده کنید.
۶. عسل
عسل حتی در شیشه نیز می تواند حاوی میکروپلاستیک باشد. میکروفیبرها از طریق زنبورها و آلودگی محیطی وارد می شوند.
راه کاهش: عسل محلی و طبیعی از زنبورداران قابل اعتماد خریداری کنید.
۷. میوه و سبزیجات
مطالعه ای نشان داد سیب و هویج بیشترین میزان آلودگی به میکروپلاستیک را دارند.
راه کاهش: میوه و سبزیجات را خوب بشویید، در صورت امکان پوست بگیرید و محصولات محلی یا ارگانیک انتخاب کنید.
۸. منابع پروتئینی
۸۸٪ منابع پروتئینی گیاهی و حیوانی حاوی مقداری میکروپلاستیک هستند، به ویژه پروتئین های فرآوری شده مانند ناگت، میگو سوخاری و جایگزین های گیاهی.
راه کاهش: مصرف پروتئین کافی مهم است، اما تحقیقات بیشتری برای تعیین میزان دقیق میکروپلاستیک و تأثیر آن لازم است.
پیامدهای مصرف میکروپلاستیک
مصرف طولانی مدت میکروپلاستیک می تواند باعث تجمع در سیستم گردش خون و اندام های مختلف مانند مغز شود و التهاب یا آسیب بافتی ایجاد کند. همچنین ممکن است هورمون ها را مختل کرده و سموم محیطی را وارد بدن کند.
نکات کاربردی برای کاهش مواجهه
مصرف ماهی ها را محدود کنید.
از ظروف و بسته بندی های پلاستیکی برای نگهداری غذا استفاده نکنید.
وسایل آشپزخانه پلاستیکی را با سرامیک، شیشه، استیل یا چوب جایگزین کنید.
نصب فیلتر میکروفیبر در ماشین لباسشویی می تواند از ورود میکروفیبر به آب جلوگیری کند.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
