تا حالا فکر کرده‌اید چرا بعضی مردها در مهمانی‌ها بیشتر از بقیه توجه خانم‌ها را جلب می‌کنند؟ تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این موضوع فقط به مهارت رقصیدن ربط ندارد؛ بلکه ویژگی‌های شخصیتی مثل وظیفه‌شناسی و خوش‌برخورد بودن، نقش کلیدی در جذابیت حرکات رقص مردان برای زنان دارند.
به گزارش خط سلامت مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد مردانی که پا به رقص می‌گذارند، ممکن است چیزهایی فراتر از توانایی در حرکت‌های موزون را نشان دهند. زن‌ها مردانی را که ویژگی‌های شخصیتی مانند وظیفه‌شناسی و سازگاری اجتماعی دارند، به عنوان رقصنده‌های بهتری ارزیابی می‌کنند.
این پژوهش بر یافته‌های پیشین بنا شده که نشان داده بود زنان، حرکات رقص مردان قوی‌تر را جذاب‌تر و قاطع‌تر ارزیابی می‌کنند، و اینکه مردان اهل ریسک نیز در چشم زنان، رقصنده‌های بهتری به نظر می‌رسند.
مطالعه جدید نشان می‌دهد اطلاعات منتقل‌شده از طریق رقص می‌تواند بسیار گسترده‌تر باشد.
به گفته پژوهشگر این مطالعه، برنارد فینک از دانشگاه گوتینگن آلمان ما معتقدیم که شخصیت از طریق حرکات بدنی، به‌ویژه رقص، منتقل می‌شود. اگر این فرض درست باشد، می‌توان توضیح داد چرا رقص در تقریباً تمام جوامع انسانی، موضوعی برجسته است.
شخصیت و رقص
فینک و همکارانش در دانشگاه نورث‌آمبریای بریتانیا پیش‌تر دریافته بودند که زنان، حرکات خاصی در گردن و تنه مردان را بیشتر می‌پسندند.
در این مطالعات از فناوری موشن‌کپچر (ضبط حرکات) مانند آنچه در فیلم‌های انیمیشنی استفاده می‌شود بهره بردند. به این صورت حرکات مردان به آواتارهای دیجیتالی بی‌ویژگی منتقل شد تا جذابیت ظاهری مردان روی نظر زنان تأثیر نگذارد.
مشاهده اینکه زنان فقط با چند ثانیه دیدن حرکات رقص، ویژگی‌هایی چون قدرت یا ریسک‌پذیری را تشخیص می‌دهند، پژوهشگران را به سمت بررسی سایر ویژگی‌های شخصیتی سوق داد.
این ویژگی‌ها شامل پنج ویژگی اصلی شخصیت هستند که طیف شخصیت انسان را توصیف می‌کنند:
گشودگی (تمایل به تجربه‌های جدید)
وظیفه‌شناسی (نظم و خودکنترلی)
برون‌گرایی (سرزندگی اجتماعی)
سازگاری اجتماعی (همدلی و دلسوزی)
روان‌نژندی (تمایل به تجربه احساسات منفی مانند اضطراب)
آزمایش رقص
در این مطالعه، از ۴۸ مرد ۱۸ تا ۴۲ سال خواسته شد پرسشنامه‌های شخصیتی را پر کنند. سپس از آن‌ها خواسته شد در برابر دوربین برقصند .
به گفته فینک رقصیدن جلوی دوربین برای بسیاری از افراد آسان نیست، بنابراین ضرباهنگ به آن‌ها کمک می‌کند تا راحت‌تر در فضای آزمایشگاهی عمل کنند.
در مرحله بعد، ۵۳ زن بین ۱۷ تا ۵۷ سال، کلیپ‌هایی ۱۵ ثانیه‌ای از حرکات رقص این آواتارهای دیجیتالی را تماشا کردند و بر اساس مقیاسی از ۱ تا ۷ به مهارت رقص مردان نمره دادند.
نتایج: رقصندگان خوش‌اخلاق و منظم
نتایج نشان داد هرچه مردان وظیفه‌شناس‌تر و سازگارتر بودند، زنان آن‌ها را رقصنده‌های بهتری ارزیابی کردند.
همچنین نشانه‌هایی دیده شد که برون‌گرایان ممکن است رقاص‌های بهتری باشند و کسانی که نمره بالایی در روان‌نژندی یا گشودگی داشتند، بدتر ارزیابی شدند — البته این نتایج از نظر آماری معنادار نبود.
فینک معتقد است نمونه‌های بزرگ‌تر می‌تواند این الگوها را تأیید کند، اما به طور کلی نتایج نشان می‌دهد زنان قادرند از طریق حرکات بدن، صفاتی که هم برای روابط کوتاه‌مدت و هم بلندمدت اهمیت دارند را شناسایی کنند.
«همبستگی بین وظیفه‌شناسی و سازگاری اجتماعی نشان می‌دهد که حرکات رقص، بیشتر صفات مربوط به کیفیت یک شریک بلندمدت را منتقل می‌کنند.»
از طرف دیگر، یافته‌های قبلی درباره ریسک‌پذیری نشان می‌دهد زن‌ها تحت‌تأثیر مردانی قرار می‌گیرند که به نظر ماجراجو می‌رسند شاید چنین مردی برای فرزندآوری ژن‌های خوبی داشته باشد، اما لزوماً پدر مسئولیت‌پذیری نخواهد بود.
نمی‌توان نقش بازی کرد
اما آیا می‌شود وانمود کرد که شخصیتی وظیفه‌شناس و دوست‌داشتنی دارید تا دل زنان را ببرید؟ پاسخ این است: احتمالاً نه.
«اگر کسی بخواهد ویژگی‌های مثبتی مانند وظیفه‌شناسی را وانمود کند، احتمالاً شکست می‌خورد. الگوی حرکات بدن هر فرد ویژه خود اوست و تلاش برای تقلید آن، احتمالاً به قضاوت منفی منجر خواهد شد.»
بررسی از منظر سلامت روان:
پژوهش بالا نکاتی بسیار جالب در مورد ارتباط شخصیت، حرکات بدن و برداشت اجتماعی مطرح می‌کند که از منظر روانشناسی قابل تحلیل است:
۱. بدن به‌عنوان زبان ناخودآگاه روان
مطالعه تأیید می‌کند بدن ما به شکل ناخودآگاه پیام‌هایی درباره شخصیت‌مان منتقل می‌کند. این موضوع با نظریه‌های روان‌پویشی و روانشناسی بدن (somatic psychology) هم‌راستا است که معتقدند الگوهای بدنی انسان (مثل حرکات، تنش عضلانی و وضعیت بدنی) بازتابی از الگوهای ذهنی و روانی‌اند.
۲. همبستگی بین مهارت‌های اجتماعی و حرکات بدن
افرادی که سازگاری اجتماعی بالاتری دارند، معمولاً بهتر می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند، زبان بدن مؤثرتری دارند و به‌طور طبیعی در رقص، هماهنگی بیشتری از خود نشان می‌دهند. این می‌تواند نشان‌دهنده یک ارتباط سالم بین بدن و ذهن باشد.
۳. نقش خودآگاهی بدنی (body awareness)
مردان وظیفه‌شناس که رقص بهتری دارند، احتمالاً دارای نوعی آگاهی بدنی بالا هستند؛ یعنی می‌دانند بدن‌شان چگونه در فضا حرکت می‌کند. این ویژگی با کنترل هیجانی، نظم روانی و حتی کاهش اضطراب اجتماعی مرتبط است.
۴. ریسک‌پذیری و تحریک‌طلبی در برابر پایداری روانی
ترکیب دو یافته — جذابیت رقص مردان ریسک‌پذیر از یک‌سو و مردان وظیفه‌شناس از سوی دیگر — نشان می‌دهد که زنان به‌طور ناخودآگاه می‌توانند بین جذابیت کوتاه‌مدت (هیجان، جسارت) و پایداری بلندمدت (وظیفه‌شناسی، سازگاری) تمایز قائل شوند. این با مدل‌های روانشناسی انتخاب شریک (Mate Choice Theory) هماهنگ است.
۵. اصالت و سلامت روان
نتیجه نهایی این است که نمی‌توان رفتار را به‌راحتی جعل کرد. رفتارهایی که از ذهن و شخصیت واقعی فرد نشأت نمی‌گیرند، در بدن و حرکت‌های فیزیکی او لو می‌روند.
این موضوع به اهمیت اصالت (Authenticity) و هم‌راستایی بین ذهن، بدن و رفتار در سلامت روان اشاره دارد.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
