در جهانی که پر از رنج و بی عدالتی است، پرورش شفقت و مهربانی نه تنها یک انتخاب اخلاقی، بلکه ضرورتی برای حفظ انسانیت ماست. شناخت راهکارهای عملی برای گسترش همدلی در خود، خانواده و جامعه، می تواند به کاهش درد انسانی و تقویت پیوندهای انسانی کمک کند و امید را در دل های خسته بازگرداند.
همگی شایسته مراقبت، احترام و عدالت هستیم
به گزارش خط سلامت چگونه می توانیم در جهانی که پر از درد انسانی است، شفقت، همدلی و مهربانی را پرورش دهیم؟ چگونه می توانیم انسانیت مشترک خود را حفظ کنیم وقتی ترس، بی تفاوتی یا سوء استفاده از قدرت آن را تضعیف می کند؟ چگونه می توانیم معصومیت و همدلی کودکان را که در محیطی پر از خشونت و بی عدالتی رشد می کنند، محافظت کنیم؟ و چگونه می توانیم شفقت را در خود، فرزندان و جوامع مان پرورش دهیم؟
حقیقت، رحمت، عدالت و صلح
این ها پرسش های ساده‌ای نیستند و پاسخ هایشان به همان اندازه پیچیده اند که درگیری های جهانی باعث آنها شده اند.
ضعف شفقت
برخی از ما بی‌وقفه تلاش می کنیم تا رنج در جهان را کاهش دهیم. برخی مأمور می شوند تا از خانه دور شوند، در کنار دیگران در تاریک‌ترین لحظات شان بایستند، گوش دهند، ایده ها و مهارت هایی را به اشتراک بگذارند که ممکن است به بهبودی آنها کمک کند. دیگران، تحت تأثیر وسعت رنج انسانی، روی بر می گردانند و معتقدند که فجایع دوردست مشکل آنها نیست. اما آیا این درست است؟ وقتی کودکان گرسنه می مانند یا جوامع تخریب می شوند پیوندهای ما می تواند به چالش کشیده شود و باعث استرس روانی شود.
و در مورد سازمان های دینی که از سیاست ها و رفتارهایی حمایت می کنند که با اصول شفقت و محبت در قلب آموزه های خودشان تضاد دارد چه؟ چگونه چنین موسساتی می توانند اقدامات سختگیرانه یا تنبیهی را تأیید کنند ؟ هر یک از ادیان از پیروان خود می‌خواهد که عشق بورزند، رحمت نشان دهند، با دیگران چنان رفتار کنند که خود می خواهند با آنها رفتار شود و غریبه را بپذیرند.
ساختن پل برای ترمیم دنیای تقسیم شده
اگر امیدواریم دنیای خود را ترمیم کنیم، باید خلاقانه فکر کنیم و استراتژیک عمل کنیم، پل بسازیم نه دیوار. راهکارهای نوآورانه یکی از روش های جمع آوری، شنیدن و همکاری هستند، که برای آوردن شفا به جایی که بیشترین نیاز است، حیاتی اند. هر جا که ایستاده ایم وظیفه مشترک ما یادآوری این است که شناسایی رنج، گسترش مهربانی و دفاع از کرامت هر فرد، اعمال خیریه نیست بلکه بیان انسانیت بنیادین ماست.
اگر واقعاً بخواهیم زخم های دنیای شکسته خود را درمان کنیم، ابتدا باید انتخاب کنیم که یکدیگر را، چه نزدیک و چه دور، شایسته مراقبت، احترام و عدالت ببینیم. سپس فضایی ایجاد می‌شود که امید و شفقت بتوانند رشد کنند. می توانیم به یاد آوریم که در زمان رنج بزرگ انسانی چه چیز دیگری نیز حقیقت دارد. می توانیم با مهربانی زندگی کنیم و اعمال بخشندگی را تمرین کنیم.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
