تحقیقات روانشناسی ترافیک به وضوح نشان می‌دهد که عامل اصلی بروز حوادث رانندگی، نه نداشتن مهارت فنی بلکه رفتارهای پرخاشگرانه، استرس، و ویژگی‌های شخصیتی کنترل‌نشده است. به عبارتی، جاده‌ها نه با ترمز ضعیف، بلکه با ذهن‌های ناپایدار خطرناک می‌شوند.
وقتی خشم راننده از فرمان جلو می‌زند!
بر اساس مطالعات جهانی، رانندگانی که ویژگی‌هایی مانند تکانشگری، هیجان‌طلبی و خودمحوری دارند، ۱.۵ برابر بیشتر درگیر حوادث مرگبار می‌شوند. این افراد معمولاً نسبت به قانون بی‌تفاوت‌اند و در مواجهه با کوچک‌ترین چالش، کنترل خود را از دست می‌دهند.
واقعیت تلخ: در بسیاری از تصادفات، نه نقص فنی بلکه فریادهای درون کابین، تنه زدن‌های عمدی، و گاز دادن‌های عصبی علت اصلی است.
چالش اجرایی: در حال حاضر در آموزشگاه‌های رانندگی، روانشناسی رفتاری جایی ندارد. گویی راننده‌ای که گواهینامه می‌گیرد، الزامی به کنترل خشم یا تمرکز ندارد!
مغز راننده قبل از پا روی ترمز می‌لغزد!
استرس، عصبانیت، بی‌حوصلگی یا حتی خواب‌آلودگی، توانایی مغز در تصمیم‌گیری صحیح را کاهش می‌دهد.
بیشتر تصادف‌های درون‌شهری نه به دلیل بی‌احتیاطی عمدی، بلکه به خاطر یک لحظه غفلت ذهنی رخ می‌دهد.
حواس‌پرتی می‌تواند تا ۲۰٪ خطر تصادف را افزایش دهد
استفاده از موبایل در حین رانندگی، ریسک تصادف را تا ۴ برابر افزایش می‌دهد
سرعت؛ خودکشی داوطلبانه پشت فرمان
در حالی که برخی رانندگان تصور می‌کنند "فقط کمی سریع‌تر برانم، زودتر می‌رسم"، آمارها چیز دیگری می‌گویند.
افزایش سرعت حتی به اندازه ۱۰٪ می‌تواند زمان واکنش و فاصله ترمز را به‌طور جدی کاهش دهد.
نتیجه؟ یک لحظه دیرتر ترمز گرفتن، یک عمر پشیمانی.
تلفن همراه؛ اسلحه پنهان در دست راننده
رانندگی با موبایل مثل رانندگی با چشم بسته است!
با وجود قوانین بازدارنده، هنوز بسیاری از رانندگان در پشت فرمان پیام می‌دهند، تماس می‌گیرند و حتی در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنند.
چرا پلیس جریمه می‌کند؟ چون تحقیقات جهانی می‌گوید:
"درگیری ذهنی با موبایل می‌تواند عملکرد مغزی راننده را مشابه حالت مستی کاهش دهد."
چه باید کرد؟ / راهکارهای فوری برای مقابله با بحران شخصیتی پشت فرمان
اگر بخواهیم جاده‌ها را ایمن کنیم، فقط ساخت پل و آسفالت کافی نیست. باید در ذهن و شخصیت راننده‌ها بازسازی انجام داد.
راهکارهای پیشنهادی با رویکرد اجرایی:
آموزش روانشناسی در دوره‌های اخذ گواهینامه
برگزاری دوره‌های مدیریت خشم برای رانندگان متخلف
استفاده از آزمون‌های شخصیتی برای رانندگان حرفه‌ای (تاکسی، اسنپ، اتوبوس)
افزایش نظارت و جریمه رانندگی پرخاشگرانه (سبقت ناگهانی، ترمزهای عصبی، بوق زدن‌های طولانی)
تبلیغات هوشمندانه برای فرهنگ‌سازی؛ مثل روایت‌های واقعی از خانواده‌هایی که قربانی رفتارهای عصبی پشت فرمان شده‌اند
نتیجه‌گیری: پشت فرمان، روان شما فرمانده است!
راننده پرخاشگر فقط یک فرد عصبی نیست؛ او می‌تواند قاتل بالقوه‌ای باشد که با هر ترمز ناگهانی یا سرعت غیرمجاز، جان خود و دیگران را به خطر می‌اندازد.
اگر می‌خواهیم آمار مرگ و میرهای جاده‌ای کاهش یابد، باید از داخل ماشین شروع کنیم؛ جایی که شخصیت راننده قبل از پایش، تصمیم می‌گیرد.آیا وقت آن نرسیده که آزمون شخصیت، بخشی از گرفتن گواهینامه شود؟
رانندگی فقط مهارت نیست، مسئولیت روانی است.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است
