
نوزادان نارس ممکن است در آینده دچار مشکلات زبانی شوند، اما یک مداخله ساده میتواند کمککننده باشد.
به گزارش خط سلامت پخش ضبط صدای مادر برای نوزادان نارس ممکن است به مغز آنها کمک کند سریعتر رشد کند، طبق اولین مطالعه کنترلشده تصادفی که این مداخله ساده را بررسی کرده است. این روش میتواند در نهایت نتایج زبانی نوزادان نارس را بهبود ببخشد.
به دنیا آمدن نارس با ساختارهای مغزی متفاوت مرتبط است، که این موضوع با مشکلات زبانی همراه است و گاهی باعث اختلال در ارتباطات بعدی و موفقیت تحصیلی میشود. صدای مادر و ضربان قلب او میتواند رشد مسیرهای عصبی مرتبط با مهارتهای شنوایی و زبانی را تشویق کند. اما همیشه امکان حضور یا در آغوش گرفتن نوزاد توسط والدین در بخش نوزادان وجود ندارد.
برای بررسی اینکه آیا حضور والدین میتواند با یک ضبط صوت جایگزین شود، کاترین تراویس از مرکز پزشکی ویل کرنل در نیویورک و همکارانش، ۴۶ نوزاد نارس را که بین هفته ۲۴ تا ۳۱ بارداری به دنیا آمده بودند، هنگام حضور در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان ثبت نام کردند.
مادران، خود را هنگام خواندن بخشهایی از کتاب کودکان «خرسی به نام پدینگتون» ضبط کردند. یک فایل صوتی ۱۰ دقیقهای سپس برای نیمی از نوزادان هر ساعت دو بار بین ساعت ۱۰ شب تا ۶ صبح پخش شد و این میزان قرار گرفتن نوزاد در معرض صدای مادر را به طور متوسط ۲.۷ ساعت در روز افزایش داد، تا نزدیک به زمان تولد اصلیشان. سایر نوزادان همان مراقبتها را دریافت کردند، اما بدون ضبط صوت.
وقتی نوزادان به سن تولد کامل رسیدند، دو نوع اسکن MRI انجام شد که نشان داد شبکههای مغزی آنها چقدر منظم و متصل هستند. اسکنها نشان دادند کسانی که در شب صدای مادر خود را شنیده بودند، ارتباطات قویتر و منظمتری در اطراف فاسیکولوس آرکوات چپ، یکی از مناطق اصلی پردازش زبان، داشتند. تراویس میگوید: «ساختار آن بیشتر شبیه چیزی است که انتظار داریم در یک نوزاد بزرگتر یا با رشد عصبی پیشرفتهتر ببینیم.»
اسکنها همچنین نشان میدهند این بلوغ ممکن است به دلیل میلینه شدن بیشتر باشد – تشکیل غشاهای چربی که فیبرهای عصبی را عایقبندی میکند و باعث میشود پیامها سریعتر و مؤثرتر در مغز حرکت کنند. تراویس میگوید: میلینه شدن یک جنبه کلیدی رشد سالم مغز است، به ویژه در مسیرهایی که از ارتباطات و یادگیری پشتیبانی میکنند.
مطالعات پیشین تأخیر در رشد این مناطق مغزی را با مشکلات زبانی و یادگیری بعدی مرتبط دانستهاند. نتایج جدید نشان میدهند که قرار گرفتن هدفمند در معرض گفتار ممکن است به بهبود این نتایج کمک کند.
اما آیا شنیدن صدای مادر، نه صدای دیگران، اهمیت خاصی دارد؟ این مطالعه به این سؤال پاسخ نداده است، اما تحقیقات قبلی نشان دادهاند که نوزادان از حدود هفته ۲۴ بارداری شروع به شنیدن میکنند و قرار گرفتن مداوم در معرض صدای مادر در رحم، احتمالاً دلیل ترجیح آنها به این صدا بعد از تولد است. تراویس میگوید: «این صدا برای نوزاد، آشناترین و از نظر بیولوژیکی معنادارترین صدا است. چون این صدا حتی قبل از تولد تثبیت شده، ممکن است برای مغز در حال رشد بسیار جذاب باشد.»
با این حال، تراویس میگوید تنوع در گفتار نیز برای رشد زبان مهم است، بنابراین احتمال دارد که گفتار سایر مراقبان نیز مزایای مشابهی داشته باشد. تیم تحقیقاتی قصد دارد این موضوع را در مطالعات آینده بررسی کند.
این مداخله ساده است و میتواند به راحتی در سیستم مراقبت اضافه شود. با این حال، دیوید ادواردز از بیمارستان کودکان اولونا لندن هشدار میدهد که نتایج نباید بیش از حد تفسیر شود. او میگوید: «نمونه خیلی کوچک است و فکر میکنم به گروههای کنترل بیشتری نیاز داریم – منابع گفتاری دیگر، انواع دیگر تحریک شنوایی، انواع دیگر تحریک بیشتر.»
تراویس و تیمش اکنون امیدوارند نتایج را در مطالعات بزرگتر و در نوزادانی که از نظر پزشکی ضعیفتر هستند، تأیید کنند. آنها همچنین قصد دارند شرکتکنندگان فعلی را دنبال کنند تا ببینند آیا تفاوتهای مغزی مشاهده شده به مزایای واقعی در مهارتهای زبان و ارتباطات در رشد آنها تبدیل میشود یا نه.
برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است