آیا مصرف منیزیم برای درمان یبوست مفید است؟

 

یبوست یکی از شایع ترین اختلالات گوارشی است. در ایالات متحده هر ساله از هر 100 بزرگسال، 16 نفر علائم یبوست را دارند. این وضعیت معمولاً به دلیل کمبود فیبر غذایی، مصرف ناکافی آب، سبک زندگی کم تحرک، برخی داروها یا شرایط پزشکی زمینه ای ایجاد می شود.

به گزارش خط سلامت در حالی که تغییر سبک زندگی اغلب برای رفع یبوست توصیه می شود، منیزیم یک درمان شناخته شده است. انواع خاصی از منیزیم می تواند مدفوع را نرم کرده و حرکات روده را تحریک کند و یبوست را برای مدت کوتاهی تسکین دهد.

بهترین انواع منیزیم برای یبوست

در حالی که چندین شکل از منیزیم بدون نسخه (OTC) در دسترس است، تنها برخی از آنها یبوست را تسکین می دهند. این موارد عبارتند از:

سیترات منیزیم

سیترات منیزیم یکی از راحت ترین اشکال منیزیم است که جذب می شود. حلالیت بالا و جذب سریع آن، آن را به یک ملین بسیار موثر تبدیل کرده است که معمولاً برای درمان یبوست گاه به گاه و تخلیه روده بزرگ قبل از کولونوسکوپی استفاده می شود.

اکسید منیزیم

اگرچه به آسانی جذب سیترات منیزیم نیست، اکسید منیزیم برای درمان یبوست به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. این شکل از منیزیم به بهبود منظم حرکات روده کمک می کند، قوام مدفوع را نرم می کند و ناراحتی معده را کاهش می دهد.

هیدروکسید منیزیم

اغلب به عنوان شیر منیزیم شناخته می شود، این شکل مایع اکسید منیزیم است. برای تسکین کوتاه مدت یبوست و کاهش علائم سوزش سر دل، سوء هاضمه و ناراحتی معده استفاده می شود. 

سولفات منیزیم

معمولاً به عنوان نمک اپسوم شناخته می شود، سولفات منیزیم زمانی که در آب حل شود و مصرف شود می تواند یبوست را درمان کند. محققان دریافته اند که آب معدنی طبیعی حاوی سولفات منیزیم به بهبود قوام مدفوع و دفعات دفع کمک می کند.

منیزیم چگونه به رفع یبوست کمک می کند؟

انواع منیزیم ذکر شده در بالا با عمل به عنوان ملین اسمزی به رفع یبوست کمک می کند. ملین‌های اسمزی آب را از بافت‌های اطراف به مجرای روده، فضای توخالی داخل روده می‌کشند. این جریان آب به نرم شدن مدفوع کمک می کند و دفع آنها را راحت تر می کند.

با وجود آب بیشتر در مجرای روده، دیواره‌های روده شروع به انبساط می‌کنند، فرآیندی که به عنوان اتساع مجرا شناخته می‌شود. این اثر کششی عضلات روده بزرگ را به انقباض و شل شدن ریتمیک تحریک می کند، حرکتی که به عنوان پریستالسیس شناخته می شود . این حرکات موج مانند به حرکت مدفوع در روده کمک می کند.

این رویدادها روند شل شدن را تقویت می کند و عبور راحت و راحت مدفوع را از بدن تسهیل می کند. عوامل اسمزی مانند منیزیم به جای تحریک مستقیم ماهیچه های روده مانند برخی ملین های دیگر بر حرکت آب تکیه دارند و منیزیم را به یک درمان ملایم و موثر برای یبوست تبدیل می کنند.

نحوه مصرف منیزیم برای یبوست

منیزیم به شکل پودر، قرص یا مایع موجود است و معمولاً حرکات روده را در عرض 30 دقیقه تا 6 ساعت پس از مصرف تحریک می کند. برای جلوگیری از وابستگی، از مصرف طولانی مدت ملین های منیزیم خودداری کنید.

دوز مناسب بسته به نوع خاصی از منیزیم مورد استفاده متفاوت است:

سیترات منیزیم (مایع): بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال باید روزانه 6.5-10 اونس مایع مصرف کنند. کودکان 6-12 ساله دوز کمتری از 3-7 اونس مایع در روز مصرف می کنند. کودکان 2 تا 6 ساله فقط باید 2 تا 3 اونس مایع در روز مصرف کنند. 

اکسید منیزیم (قرص): اکسید منیزیم معمولاً به شکل قرص است. برای تشویق حرکات روده، آن را با 8 اونس آب مصرف کنید. 1-2 قرص در روز یا طبق دستور پزشک خود مصرف کنید.

هیدروکسید منیزیم (مایع): بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال باید 30 تا 60 میلی لیتر هیدروکسید منیزیم در یک دوره 24 ساعته مصرف کنند. کودکان 6-11 ساله باید 15-30 میلی لیتر مصرف کنند. 

سولفات منیزیم (محلول در آب): بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال باید 2 تا 4 قاشق چایخوری سولفات منیزیم حل شده در 8 اونس آب مصرف کنند. کودکان 6 تا 11 ساله باید 1 تا 2 قاشق چای خوری با استفاده از همان آماده سازی بنوشند. 

منابع غذایی منیزیم

برای تقویت منظم بودن روده، ممکن است مصرف غذاهای غنی از منیزیم مانند:

دانه کدو تنبل هر 30 گرم:  156 میلی گرم (میلی گرم) منیزیم

دانه چیا ( هر 30 گرم) 111 میلی گرم

بادام (هر 30 گرم): 80 میلی گرم

اسفناج آب پز (1/2 فنجان): 78 میلی گرم

بادام هندی (1 اونس): 74 میلی گرم

شیر سویا (1 فنجان): 61 میلی گرم

لوبیا سیاه (½ فنجان): 60 میلی گرم

عوارض جانبی بالقوه منیزیم

اگرچه منیزیم یک روش ملایم و موثر برای از بین بردن یبوست است، اما چندین عوارض جانبی و اقدامات احتیاطی وجود دارد که باید از آنها آگاه بود.

بسیار مهم است که منیزیم خود را طبق دستور مصرف کنید و دستورالعمل های روی برچسب محصول را دنبال کنید تا از دوز و مدت زمان توصیه شده تجاوز نکنید. دوزهای بالای منیزیم با علائم ناخوشایندی همراه است، از جمله: 

درد شکم

گرفتگی

اسهال

دوزهای بسیار بالای ملین های منیزیم می تواند منجر به سمیت منیزیم شود که ممکن است با علائمی مانند:

حالت تهوع

استفراغ کردن

برافروختگی صورت

احتباس ادرار (مشکل در تخلیه مثانه)

ضعف عضلانی

دشواری در تنفس

فشار خون پایین

ضربان قلب نامنظم

افراد مبتلا به بیماری کلیوی باید از ملین های حاوی منیزیم اجتناب کنند، زیرا می توانند باعث افزایش سطح منیزیم خون شوند و در نتیجه عوارض جدی مانند بلوک کامل قلب و ایست قلبی ایجاد کنند.

منیزیم ممکن است با برخی داروها مانند بیس فسفونات ها، آنتی بیوتیک ها، دیورتیک ها و مهارکننده های پمپ پروتون تداخل منفی داشته باشد. متخصصان توصیه می کنند این داروها را حداقل دو ساعت قبل از مصرف منیزیم مصرف کنید.

برای افرادی که باردار یا شیرده هستند، قبل از مصرف مکمل های جدید با پزشک خود مشورت کنید.

سایر نکات برای پیشگیری و درمان یبوست

ملین های منیزیمی تنها گزینه درمانی برای یبوست نیستند.

توصیه های خط اول برای پیشگیری و درمان یبوست تغییرات رژیم غذایی و سبک زندگی است که شامل موارد زیر است:

فعالیت بدنی منظم: ورزش به بهبود زمان انتقال کولون (مدت زمان لازم برای حرکت غذا در روده بزرگ) کمک می کند و تعداد و وزن مدفوع را افزایش می دهد.

افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی: فیبر غذایی موجود در میوه ها، سبزیجات، آجیل، دانه ها و غلات کامل به حجیم شدن و نرم شدن مدفوع کمک می کند. به تدریج مصرف فیبر خود را به 20-35 گرم در روز افزایش دهید.

نوشیدن آب کافی: هدف این است که روزانه 1.5-2 لیتر آب بنوشید.

غذاهای پرچرب و فرآوری شده را محدود کنید: گوشت های پرچرب، لبنیات، غذاهای فرآوری شده و شیرینی ها می توانند به یبوست کمک کنند.

چه زمانی برای یبوست باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر ورزش منظم، افزایش فیبر، نوشیدن آب بیشتر و استفاده از ملین‌های منیزیم برای درمان یبوست خود را بدون موفقیت امتحان کرده‌اید، در نظر داشته باشید که با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید.

همچنین در صورت بروز یبوست با هر یک از علائم زیر باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

خون در مدفوع شما

درد شدید شکم

کاهش وزن ناخواسته

راش یا کهیر

خارش

سرگیجه

تغییرات ذهنی یا خلقی

ضعف

حالت تهوع

استفراغ کردن

این علائم ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای جدی تر باشد، به ویژه زمانی که بیش از سه هفته طول بکشد. جستجوی مشاوره پزشکی می تواند به اطمینان از تشخیص و درمان مناسب کمک کند.

یبوست با حرکات سخت و ناراحت کننده روده مشخص می شود که کمتر از سه بار در هفته رخ می دهد. تغییرات رژیم غذایی، هیدراتاسیون و ورزش منظم اولین قدم برای درمان یبوست است.

منیزیم یک راه حل ملایم و موثر برای تسکین ناراحتی و حمایت از منظم بودن در صورت نیاز به درمان اضافی ارائه می دهد. انواع ثابت شده برای کمک به یبوست عبارتند از سیترات منیزیم، اکسید منیزیم، هیدروکسید منیزیم و سولفات منیزیم.

این اشکال منیزیم آب را به داخل روده می کشد و به نرم شدن مدفوع کمک می کند. دوزهای بالا یا استفاده طولانی مدت از ملین های منیزیم می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. برای راهنمایی برای نیازهای فردی خود با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

برای ورود به صفحه اینستاگرام کلیک کنید.

تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است