تحقیقات نشان دادهاند عوامل ژنتیکی میتوانند بر مصرف کافئین تأثیر بگذارند و احتمالاً به اعتیاد به قهوه دامن بزند.
به گزارش خط سلامت مطالعهای که در مجله Nature منتشر شده، تفاوت های ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده است که بر چگونگی متابولیسم کافئین توسط افراد تأثیر میگذارند. این تفاوت های ژنتیکی به ژن CYP1A2 مرتبط هستند که نقش مهمی در تجزیه کافئین در کبد دارد.
شواهدی که نشان می دهد اعتیاد به کافئین منشاء ژنتیکی دارد؟
در اینجا نکات کلیدی از این تحقیقات آورده شده است:
تنوع ژنتیکی: در این پژوهش مشخص شد افرادی که واریانتهای خاصی از ژن CYP1A2 را دارند، کافئین را بهطور کندتری نسبت به دیگران متابولیزه میکنند. این متابولیسم کندتر میتواند منجر به افزایش حساسیت به کافئین شود، به این معنی که این افراد ممکن است برای احساس اثرات کافئین به مقدار کمتری از آن نیاز داشته باشند. برعکس، کسانی که کافئین را سریعتر متابولیزه میکنند، ممکن است بدون تجربه عوارض جانبی منفی، مقدار بیشتری از آن مصرف کنند.
ریسک اعتیاد: تحقیقات نشان میدهد افرادی که متابولیسم کندتری دارند، ممکن است در معرض خطر بالاتری برای وابستگی به کافئین باشند. این میتواند توضیح دهد چرا برخی افراد احساس نیاز به مصرف بیشتر قهوه یا نوشیدنیهای حاوی کافئین در طول روز میکنند.
عوامل رفتاری: در حالی که ژنتیک نقش مهمی ایفا میکند، عوامل دیگر مانند تأثیرات محیطی، سبک زندگی و ترجیحات فردی نیز به الگوهای مصرف قهوه کمک میکنند. درک پایه ژنتیکی متابولیسم کافئین میتواند به محققان کمک کند تا رابطه بین مصرف کافئین و نتایج مختلف بهداشتی، از جمله سلامت قلب و عروق و سلامت روانی را بررسی کنند.
تحقیقات آینده: مطالعات در حال انجام به بررسی بیشتر چگونگی تعامل عوامل ژنتیکی با سایر تأثیرات، از جمله رژیم غذایی و سبک زندگی، برای شکلگیری رفتارهای مصرف کافئین ادامه خواهند داد. به طور خلاصه، در حالی که عشق به قهوه ممکن است به عنوان یک انتخاب شخصی به نظر برسد، عوامل ژنتیکی به طور قابل توجهی بر نحوه واکنش بدن ما به کافئین تأثیر میگذارد و احتمالاً به درجات مختلف وابستگی یا اعتیاد منجر میشود.
تمام مطالب سایت اختصاصی و توسط تحریریه خط سلامت تولید شده است، استفاده با ذکر منبع و لینک دهی بلامانع است